Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Geachte heer/mevrouw,
Als strafbaarstelling in het huidige voorstel betekent dat het zwaaien met een Palestijnse vlag of een blokkade van de A12 door Extinction Rebellion al als verheerlijking of steunbetuiging aan terrorisme wordt gezien, is het een zeer verwerpelijk voorstel. Het getuigt van geen maatschappelijk noch politiek, noch ethisch inzicht en bevestigt voor mij dat niet actievoerders, niet vlaggenzwaaiers en zelfs niet de georganiseerde misdaad, hoe ernstig die laatste ook, onze democratie en rechtstaat bedreigen maar dat de uitholling komt van een lange reeks visieloze kabinetten en een slapende Tweede Kamer. Alhoewel visieloos; het is gebaseerd op een blindelings voortborduren op een neoliberale zeer destructieve ideologie. Als de indieners van dit voorstel enig historisch besef hebben weten ze dat onze welvaart drijft op koloniale uitbuiting, vernietiging van klimaat, grondstoffenroof, en een zeer ongefundeerd vertrouwen in technologie die de mensheid het laatste zetje geeft de afgrond in. Ik weet bijna zeker dat u dat ook wel weet. Afleidingsmanoeuvres, greenwashing, uitstel van de aanpak van alle vastgelopen dossiers die ik hier neem ik aan niet allemaal hoef te noemen, vragen een omkering, een fundamenteel ander perspectief dan het scheppen van een wet die wederom meer van hetzelfde is. En dus meer van hetzelfde creëert. Namelijk haat, onwetendheid, koestering van geweldsdenken welke al een 'boost' hebben gehad door het militaristische oorlogsdenken met de krankzinnige uitkomst nog meer aan vernietiging uit te geven. Intriest word ik daar van. Wilt u werkelijk bijdragen aan een betere, heilzamere wereld? Schep dan een wet die een eind maakt aan de neoliberale vernietigingsmachine, het militarisme vervangt door sociale verdediging en geweldloosheid, de chemische oorlogsvoering in de voedselproductie (nota bene) stopt en mensen leert om zowel naar binnen/eigen hart te kijken als naar buiten, naar de naaste en de aarde waar we uit voortkomen.
Dat vraagt moed, strijd, ongemak, angst en volharding. Geen quick fixes, geen kunstmatige domheid (AI) die voor ons gaat denken, niet het voeden van haat en hebzucht. Durft u dat aan? Wat het oplevert is innerlijke rust, vrede, eenvoud, erkenning, mededogen, en een leefbare toekomst. U wilt vast ook een leefbare toekomst voor u en uw kinderen en kindskinderen. Keer terug op uw schreden en omarm dat wat werkelijk van waarde is. Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg.
Alle goeds,
Theo Koster