Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Tegen de strafbaarstelling van het verheerlijken van terrorisme

Een samenleving mag zich krachtig verzetten tegen geweld en terreur. Maar zodra de overheid bepaalt wat ‘verheerlijken van terrorisme’ is, en dat strafbaar stelt, betreden we een gevaarlijk pad.

Wat de één terrorisme noemt, noemt de ander verzetsstrijd. Nelson Mandela stond ooit op terreurlijsten. De Franse verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog werden door sommigen als terroristen gezien. In een goed functionerende democratie wordt met deze spanning uiterst zorgvuldig omgegaan. Niet met wetten die de ruimte voor interpretatie juist vergroten.

Als de overheid de definitie van terrorisme in handen heeft én kritiek strafbaar mag stellen, ontstaat een directe bedreiging voor fundamentele vrijheden. Dan wordt afwijkende mening al snel verdachte mening.

De voorgestelde wet is vaag. Wat is ‘verheerlijken’? Gaat het om bewuste opruiing, of kan ook een protestlied, kunstwerk of politieke analyse hieronder vallen? Wie bepaalt wat nog kritisch is en wat al strafbaar wordt? Als machthebbers zelf kunnen vaststellen wat onder terrorisme valt, kunnen zij ook elk tegengeluid als zodanig bestempelen.

Daarmee verschuift de grens van wat gezegd mag worden. Niet omdat het geweld oproept, maar omdat het afwijkt van de heersende norm. Dat is geen bescherming van onze rechtsstaat, maar een ondermijning ervan.

In een open samenleving zijn botsende meningen, woede, rouw en radicale ideeën onderdeel van het publieke gesprek. Niet omdat we alles goedkeuren, maar omdat het alternatief – stilte door angst – veel gevaarlijker is.

Met dit wetsvoorstel dreigt strafrecht gebruikt te worden als middel tot onderdrukking in plaats van bescherming. Wat vandaag wordt ingezet tegen extremisme, kan morgen worden ingezet tegen activisme, kritiek, satire.

Wie vrijheid wil beschermen, moet terughoudend zijn met het bestraffen van woorden. Zeker wanneer die woorden ongemakkelijk zijn. Juist dan blijkt de kracht van een democratie.

Deze wet hoort er niet te komen.