Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Bij deze mijn kritische argumentatie TEGEN het Wetsvoorstel Strafbaarstelling Verheerlijking Terrorisme.

Het strafbaar stellen van de verheerlijking van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties lijkt op het eerste gezicht een legitieme poging om extremisme te bestrijden. Toch schuilt er een fundamenteel gevaar in deze wetgeving, die de kernwaarden van onze democratische rechtsstaat ondermijnt:
• Begrippen als ‘verheerlijking’ en ‘steunbetuiging’ zijn juridisch vaag en subjectief.
• Dit opent de deur naar willekeurige vervolging en ongelijke toepassing door politie en justitie.
• Burgers weten niet meer precies wat wel of niet mag, wat leidt tot juridische onzekerheid.

Inperking van vrijheid van meningsuiting en politieke expressie is niet oké.
• In een democratie mag ook de impopulaire, provocerende of radicale mening bestaan.
• Kritiek op buitenlands beleid of sympathie voor politieke bewegingen die als “terroristisch” worden gelabeld, kan onterecht gecriminaliseerd worden.
• Het wetsvoorstel heeft een afschrikkend effect op maatschappelijk debat, activisme en journalistiek.

Risico op machtsmisbruik en politieke censuur
• Overheden kunnen het wetsvoorstel inzetten als politiek wapen tegen oppositie of minderheidsgroepen.
• De grens tussen strafbaar gedrag en politieke opinie vervaagt, wat de democratische legitimiteit ondergraaft.
• Repressie van publieke steun aan onderdrukte volkeren wordt een reëel gevaar.

Preventie van terrorisme vereist dialoog, niet repressie
• Radicalisering wordt eerder bestreden door inclusie, onderwijs en kritisch debat dan door strafrecht.
• Strafbaarstelling van uitingen creëert een ondergrondse voedingsbodem voor extremisme.
• Democratie sterkt zichzelf door ruimte te geven aan dissent, niet door deze te onderdrukken.

Instemmen met dit wetsvoorstel betekent het inperken van fundamentele vrijheden op basis van vage criteria. Het zet de deur open voor repressieve wetshandhaving, remt politiek debat en schaadt de democratische rechtsorde. Het bestrijden van terrorisme vereist gerichte, proportionele en juridisch transparante maatregelen — geen wetten die de vrije samenleving gijzelen in naam van veiligheid.