Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Het voorgestelde wetsartikel schiet tekort in essentiële rechtsstatelijke waarborgen. Een ernstig gebrek is het ontbreken van een duidelijke, juridisch verantwoorde definitie van het begrip “terroristische organisatie”. Deze vaagheid creëert een juridisch grijs gebied waarin ook vreedzame maatschappelijke bewegingen – die zich via legitieme, zij het soms wetsovertredende vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid uiten – het risico lopen als terroristisch te worden aangemerkt.

Een dergelijke kwalificatie is onaanvaardbaar.

Het recht op demonstratie en vreedzaam verzet, inclusief vormen van burgerlijke ongehoorzaamheid, vormt een fundament van een democratische rechtsstaat. Of het nu gaat om klimaatactivisten, agrarische protesten of andere sociale bewegingen: zolang zij geweldloos opereren en zich inzetten voor maatschappelijke of politieke verandering binnen het democratisch bestel, mogen zij nimmer onder terrorismebestrijding worden geschaard.

Het ontbreken van heldere definities en afbakening schept ruimte voor willekeur en politiek gemotiveerd misbruik. In de praktijk kan dit leiden tot het onderdrukken van legitieme kritiek en het strafrechtelijk stigmatiseren van maatschappelijke betrokkenheid – een ontwikkeling die haaks staat op de beginselen van een open, vrije samenleving.

Een overheid die kritiek tracht te neutraliseren met behulp van zware strafrechtelijke etiketten als “terrorisme”, ondergraaft de kern van de democratische rechtsorde.

Ik roep de wetgever dan ook met klem op:
1. Zorg voor een ondubbelzinnige, juridisch houdbare definitie van het begrip “terroristische organisatie”.
2. Sluit expliciet uit dat vreedzaam protest, burgerlijke ongehoorzaamheid en andere vormen van maatschappelijk engagement hieronder vallen.
3. Herbevestig dat de rechten op protest en vrije meningsuiting onvervreemdbare grondrechten zijn, ongeacht de aard of inhoud van de boodschap.

De bescherming van de democratische rechtsstaat vereist terughoudendheid, precisie en respect voor fundamentele vrijheden. De overheid behoort deze vrijheden te waarborgen – niet te ondermijnen.