Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Ik ben tegen dit wetsvoorstel om de volgende redenen:
1. Vrijheid van meningsuiting
De voorgestelde bepalingen raken rechtstreeks aan de vrijheid van meningsuiting (art. 7 Grondwet, art. 10 EVRM). Deze beschermt ook uitingen die schokkend of controversieel zijn. Beperkingen zijn alleen toegestaan indien zij noodzakelijk en proportioneel zijn. Het wetsvoorstel onderbouwt onvoldoende waarom bestaande wetgeving tekortschiet en waarom deze vergaande inbreuk gerechtvaardigd is.

2. Onduidelijke begrippen en rechtszekerheid
Termen als “verheerlijken” en “steun betuigen” zijn vaag en subjectief. Dit druist in tegen het legaliteitsbeginsel (art. 16 Gw, art. 7 EVRM), dat vereist dat burgers vooraf weten welk gedrag strafbaar is. De brede formulering schept ruimte voor willekeurige interpretatie en selectieve handhaving.

3. Onnodige stapeling van bestaande strafbaarstellingen
Het strafrecht kent reeds bepalingen tegen opruiing (art. 131-132 Sr), aanzetten tot haat of geweld (art. 137d Sr), werving voor terrorisme (art. 205 Sr) en lidmaatschap van een terroristische organisatie (art. 140a Sr). De voorgestelde artikelen voegen weinig toe, maar vergroten het risico op overcriminalisering.

4. Chilling effect en maatschappelijke schade
De brede reikwijdte kan leiden tot zelfcensuur onder journalisten, academici, activisten en burgers. Ook kritische analyses, politieke standpunten of satirische uitingen over buitenlandse conflicten of terrorismebestrijding kunnen onder de strafbaarstelling vallen. Dit verarmt het publieke debat en belemmert de democratische rechtsstaat.

5. Conclusie
Hoewel het doel van terrorismebestrijding legitiem is, voldoet het wetsvoorstel niet aan de eisen van noodzaak, proportionaliteit en rechtszekerheid. Aanbevolen wordt het voorstel in de huidige vorm niet verder te behandelen of de bepalingen aanzienlijk te verduidelijken en af te bakenen.