Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Reactie op “Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties”:
1. Legaliteitsbeginsel & onbepaaldheid
De Raad van State bekritiseerde in 2016 al dat kernbegrippen als “verheerlijken”, “openbare orde”, “kan verstoren” en “terroristisch misdrijf” onvoldoende duidelijk zijn en zo strijdig met het legaliteitsbeginsel. Burgers moeten vooraf weten wat wel en niet is toegestaan.
2. Discretionaire toepassing
Artikel 132a Sr bestraft al wie “bewust de kans aanvaardt dat de openbare orde ernstig wordt verstoord”. Dat kan zonder daadwerkelijke verstoring of directe oproep tot geweld. Intentie of acceptatie volstaat, wat veel interpretatieruimte geeft en onwenselijk is in het strafrecht.
3. Discriminatiegevoeligheid
Er is risico op eenzijdige toepassing: de focus lijkt op islamitisch terrorisme te liggen, terwijl andere vormen van verheerlijking minder aandacht krijgen. Dat kan leiden tot ongelijke behandeling van bevolkingsgroepen.
4. EU- en EVRM-recht
De EU-richtlijn vereist enkel strafbaarstelling van opruiing tot terroristisch geweld. Dit voorstel gaat verder door ook verheerlijking zonder oproep te bestraffen. Volgens de Commissie Meijers kan dat strijdig zijn met EU-recht en vrijheid van meningsuiting (EVRM art. 10).
5. Vage definitie ‘terroristische organisatie’
Definities van AIVD en NCTV zijn breed en contextafhankelijk. Organisaties kunnen veranderen in status, wat het lastig maakt vooraf te weten wat verboden is. Dit ondermijnt rechtszekerheid.
6. Onkwantificeerbaar ‘verheerlijken’ & verkeerde associaties
Het begrip is niet objectief meetbaar: gaat het om expliciet prijzen, impliciet goedkeuren, sarcasme, of slechts citeren? Zonder heldere grenzen kunnen uitingen verkeerd beoordeeld worden, zeker online waar context ontbreekt.
Daarnaast kan visuele of symbolische interpretatie leiden tot willekeur: iemand kan toevallig kleuren, symbolen of voorwerpen dragen die door derden worden geassocieerd met een als terroristisch bestempelde organisatie, zonder enige intentie of sympathie. Voorbeeld: de watermeloen, internationaal soms gezien als pro-Palestijns symbool. Onschuldige handelingen kunnen zo uit de context gerukt worden en strafbaar lijken, wat rechtszekerheid en vrije meningsuiting aantast.

Bijlage