Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Met ontzetting volg ik de ontwikkelingen rondom het wetsvoorstel dat het verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties strafbaar moet stellen. In theorie lijkt dit een stap richting het beschermen van onze samenleving tegen extremisme. In de praktijk echter, dreigt dit voorstel eenzijdig en politiek gekleurd te worden toegepast — met name wanneer het gaat om situaties zoals die zich nu in Gaza voltrekken.

Wat Israël momenteel doet in Gaza kan niet anders worden omschreven dan als een systematische vernietiging van een volk. Ziekenhuizen worden doelbewust gebombardeerd. Kinderen sterven van de honger. Burgers worden levend verbrand in tentenkampen. Meer dan twee miljoen mensen leven momenteel op water en zout. Hulpgoederen worden verdeeld in scènes die eerder aan de horror van “Squid Game” doen denken dan aan humanitaire bijstand.

Als deze daden niet als terrorisme worden benoemd — als we weigeren de dader van deze onmenselijke misdrijven bij naam te noemen — dan verliezen woorden als “rechtvaardigheid”, “veiligheid” en “democratische waarden” hun betekenis.

Het verheerlijken van terrorisme moet inderdaad bestreden worden. Maar dit geldt niet alleen voor extremisten zonder staatsmacht. Het moet ook gelden voor staten die onder het mom van zelfverdediging misdaden tegen de menselijkheid plegen. De strafbaarstelling mag geen instrument worden om selectieve verontwaardiging af te dwingen of om de stemmen van mensen die opkomen voor onderdrukten het zwijgen op te leggen.

Ik roep u op om dit wetsvoorstel niet te gebruiken om kritiek op koloniale onderdrukking en genocide te criminaliseren. De roep om gerechtigheid is geen steunbetuiging aan terreur — het is een uiting van menselijkheid.

Met hoop op rechtsstatelijkheid en gelijke maatstaven,