Wetsvoorstel strafbaarstelling verheerlijken van terrorisme en openbare steunbetuiging aan terroristische organisaties

Reactie

Vraag1

Omdat de voorgestelde wet te vaag is omschreven laat het veel te veel ruimte voor willekeur.
Het al bestaande wetsartikel dat aanzetten tot geweld strafbaar stelt, Art. 132 Sr, volstaat al voor het beoogde doel van het nieuwe wetsvoorstel, en is wel duidelijk afgebakend, waardoor het burgers daartegen beschermt.

Omdat het risico op willekeur bij dit wetsvoorstel bestaat, zullen mensen huiverig zijn om zich openbaar uit te spreken en deel te nemen aan het publieke debat. We weten dan immers niet vooraf exact wat wel of niet als “steun aan” gaat worden gezien. Zo zullen veel mensen die absoluut geen terroristische organisatie steunen toch bang zijn dat het zo opgevat wordt.

Door de vaagheid van de wet, leent die zich ook gemakkelijk voor eventueel misbruik om politieke oppositie de mond te snoeren.

Voorbeeld: sommige politici noemen het tonen van een meloen al steun aan een terroristische organisatie, terwijl het NIET de kleuren van de vlag van die organisatie betreft, maar die van de Palestijnse staat en Palestijnse Autoriteit. Wil je daarmee je solidariteit tonen met gewone Palestijnse mensen, dan vrezen velen straks zwaar bestraft te worden voor “steun aan een terroristische organisatie”, waardoor ze zich maar stil zullen houden en geen legitieme kritiek of solidariteit meer durven uiten. En zo zijn nog veel meer oneigenlijke manieren van gebruik van deze wet denkbaar in de toekomst.

Deze wet tornt aan de democratische grondbeginselen, omdat het dreigt de vrijheid van meningsuiting, pers en demonstratie wezenlijk in te perken. Daarmee is dit als de wet wordt aangenomen een klap in het gezicht van de democratie en een ieder die haar poogt te beschermen, juist door middel van deelname aan democratisch debat.