Tijdelijk besluit zelfstandige bevoegdheid mondhygiënist
Reactie
| Naam | Dr. A.P. Slagter |
|---|---|
| Plaats | Leeuwarden |
| Datum | 11 september 2016 |
Vraag1
Met deze amvb wordt een vijfjarig experiment gestart waarbij door taakherschikking de mondhygiënist de bevoegdheid krijgt bepaalde voorbehouden handelingen nu ook zelfstandig te verrichten.Bent u van mening dat de voorgestelde amvb een adequate manier is om tot verdere taakherschikking binnen de mondzorg te komen?
Nee, om maar één aspect te noemen in het kader van patiëntveiligheid. We zien de bevolking van Nederland in rap tempo vergrijzen, het aantal patiënten met o.a. cardiovasculaire problemen, status na allerlei interventies, uitgebreide medicatie, kortom medische complexiteit alleen maar toenemen; de noodzaak tot afnemen van een grondige medische anamnese wordt steeds groter, tegelijkertijd het verkrijgen van betrouwbare informatie steeds lastiger. De versnippering in dossiers neemt alleen maar toe. Als we, werkend in een ziekenhuis, afgaand op informatie van patiënten, dankzij toegang tot hun medisch dossier erachter komen hoe vaak essentiële informatie niet door patiënten met de tandarts wordt gedeeld, en tandartsen in de algemene praktijk het er al moeilijk mee hebben, hoe kan het dan zijn dat een mondhygiënist zelfstandig voldoende in staat wordt geacht de medische achtergrondinformatie volledig te vergaren en te doorgronden en de gevolgen van o.a. toediening van locale anaesthetica met adjuvante vasoconstrictiva en de eventuele bijwerkingen, interacties, overgevoeligheidsreacties, psychfysiologische fenomenen en andere complicaties te overzien en bij optreden adequaat te handelen?
Meer volledig zelfstandig werkende mondhygiënisten betekent nòg meer versnippering van de dossiers. Waar blijven nu juist de prikkels in de wetgeving tot het waarborgen van intensieve samenwerking tussen tandartsen en mondhygënisten? Goede mondzorg betekent SAMEN werken en samenwerken. Vergroting van de bevoegdheid voorbehouden handelingen zelfstandig te verrichten betekent - met alle respect - dat mondzorgverleners meer en meer hun eigen gang kunnen gaan, tandartsen en mondhygiënisten elkaar minder nodig hebben en elkaar ook minder zullen opzoeken. Is dat wat we willen? In het belang van onze patiënten en hun veiligheid?
En is de evaluatie van het experiment dan ook zó ingericht dat we de gevolgen van een verminderde samenwerking kunnen aantonen? Nee!De individuele patiënt heeft het nakijken en weet nu al niet meer waar hij terechtkan en waar hij nog werkelijk goede mondzorg kan ontvangen met aandacht voor de mens als geheel, in een team dat SAMEN werkt en samenwerkt.