Wijz. Participatiewet ivm uitsluiten fraudevorderingen bij vermogenstoets

Reactie

Vraag1

Het recht op bijstand is een groot goed en voor betrokkenen vaak het laatste vangnet dat dekkend is voor de meest basisbehoeften.
De vermogenstoets is een voorwaarde voor het kunnen verkrijgen van een bijstandsuitkering.
Om te voorkomen dat bijstandsgerechtigden onterecht een uitkering krijgen op basis van de vermogenstoets dient aan enige preventie te worden gedaan.
Een daarvan is betrokkenen al bij de aanvraagprocedure zeer actief informeren over de voorwaarden voor het verkrijgen van zo n bijstandsuitkering.
Op formulieren moeten de grensbedragen van vermogen worden weergegeven en aan betrokken worden gevraagd hiervan bewijsstukken mee te sturen.
Daarnaast dienen aanvragers toestemming aan de gemeente of svb (aanvraag AIO) te geven voor onderzoek naar buitenlands vermogen.
Ook moeten zij DUIDELIJK worden gewezen op de consequenties van het hebben van vermogen in het buitenland.
Als aanvragers geen toestemming verlenen komt het recht op bijstand of op AIO direct te vervallen en wordt de aanvraag afgewezen.

Bij bijstandsgerechtigden of AIO'ers die eerlijk toegeven onrechtmatig bijstand te hebben verkregen kan clementie van toepassing zijn.
Zij moeten het bedrag weliswaar in termijnen terugbetalen, maar verliezen daarbij het recht niet op het (opnieuw) kunnen krijgen van een AIO of bijstandsuitkering. Pas bij fraude bij overschrijding van vermogen boven de € 50.000 euro moet eerst worden nagegaan of daadwerkelijk sprake is van fraude.
Is het fraude dan zal betrokkene bij een nieuw aanvraag opnieuw worden gecontroleerd. Daarbij zal betrokkene vanwege fraude slechts recht hebben op een deel van de bijstand. 72 procent van de totale maandelijkse bijstandsuitkering voor een jaar als straf voor fraude.

Maar ik wil het kabinet en het ministerie adviseren om het hele recht op bijstand te ontnemen NIET te laten doorvoeren.
Argument is dat betrokkenen geen vormen van inkomsten meer krijgen en daardoor via criminaliteit (zoals drugshandel of overvallen) aan inkomsten willen komen. Uiteindelijk betaalt de samenleving de schade. En wat als zij minderjarige kinderen hebben? Moeten die er dan ook onder lijden? Immers geen inkomsten betekent geen bestaanszekerheid en betekent uitsluiting van het recht op een normaal leven en toegang tot elementaire basisbehoeften. Dit is te verregaand.


Met vriendelijke groet,
Marco