Invoering uitgebreide producentenverantwoordelijkheid textiel

Reactie

Vraag1

Hoe ziet het voorgestelde innamesysteem eruit vanuit het perspectief van de consument? Ik weet van veel kledingstukken al lang niet meer waar ik ze heb gekocht, dus ook niet waarheen ik ze uiteindelijk terug moet brengen. En waarom zou ik textiel naar een winkel terugbrengen als ik het ook in de textielcontainer kan doen?

Verder stimuleert de hier voorgestelde aanpak de productie van textiel met een korte levensduur, waarmee snel een hoog innamepercentage valt te scoren.

Ik daarom zie meer in een systeem waarbij in elk kledingstuk een label wordt genaaid met een code, welke producent het wanneer op de markt heeft gebracht. Dat geeft meer inzicht uit welke hoek de grootste bijdrage aan het afval komt, en ook hoelang een kledingstuk in omloop is geweest. Dit laatste kan als basis dienen voor een prikkel om de productie van textiel met een korte levensduur te stimuleren.

Jammer dat in dit voorstel doelen worden benoemd in termen van percentages. Als elk jaar het innamepercentage een procentpunt hoger ligt, en de productie met twee procentpunten toeneemt, neemt de milieubelasting per saldo nog steeds toe ook al neemt het percentage textiel dat niet terugkomt af.

Ik stel voor om elke producent een budget te geven (vergelijkbaar met vis- en CO2-quota), hoeveel textiel deze per jaar maximaal op de markt mag brengen, waarbij hergebruikt textiel niet wordt meegeteld. Labels met de producent-id en de productiedatum maken dit laatste objectief meetbaar (met steekproeven in het ingezamelde materiaal op het punt waar het daadwerkelijk in hergebruik wordt genomen).

Om productie van textiel met een lange levensduur financieel aantrekkelijk te maken, stel ik voor dat elke producent een vast bedrag per kg aan belasting betaalt en een variabel bedrag per kg als subsidie ontvangt, volgens een formule die de hoogte van de subsidie koppelt aan de levensduur van het geproduceerde textiel en die het totaal van de subsidies laat uitkomen op het totaal van de betaalde belasting (zodat de regeling budgettair neutraal is). Bijvoorbeeld: als de gewogen gemiddelde levensduur van al het textiel van alle producenten G is, en die van een individuele producent L, en de die ene producent brengt in een bepaalde periode K kg textiel op de markt, dan bedraagt de subsidie TKL/G en de belasting TK, met T een geschikt gekozen tarief per kg.