Wijziging Vreemdelingenbesluit i.v.m. tweestatusstelsel

Reactie

Vraag1

Prima wijziging!
Tot voor kort voorzag artikel 29, eerste lid, van de Vreemdelingenwet 2000 in één verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, die zowel op basis van vluchtelingschap (conform het Vluchtelingenverdrag) als op basis van subsidiaire bescherming (artikel 15 Kwalificatierichtlijn 2011/95/EU) kon worden verleend.
Met de Wet invoering tweestatusstelsel is deze regeling gesplitst:
- Artikel 29, eerste lid Vw 2000: verblijfsvergunning op grond van vluchtelingschap.
- Artikel 29a, eerste lid Vw 2000: verblijfsvergunning op grond van subsidiaire bescherming.
De wijziging brengt meer duidelijkheid in de aard en omvang van de verleende bescherming. Ook maakt de wet het mogelijk om voor de status van subsidiaire bescherming aanvullende voorwaarden te stellen, zoals het middelenvereiste (voldoende en structureel inkomen).
Een bijzonder kenmerk van de wet is dat de maatregelen onmiddellijk van kracht zijn bij inwerkingtreding.

In Duitsland wordt al langere tijd onderscheid gemaakt tussen de Flüchtlingsschutz en de subsidiärer Schutzstatus. Ook daar geldt dat bij inwerkingtreding van wijzigingen doorgaans geen overgangsperiode wordt gehanteerd: nieuwe aanvragen worden direct volgens de aangepaste wet behandeld.
Frankrijk kent eveneens een onderscheid tussen erkenning als vluchteling (statut de réfugié) en subsidiaire bescherming (protection subsidiaire). Hier is in de praktijk sprake van onmiddellijke toepassing van wetswijzigingen, zonder overgangsperiode, vergelijkbaar met Nederland.
Ook Zweden hanteert een scheiding tussen vluchtelingschap en subsidiaire bescherming (flyktingstatus en alternativ skyddsstatus). Bij wijzigingen in het asielrecht geldt doorgaans onmiddellijke toepassing, waarbij lopende aanvragen worden beoordeeld naar het nieuwe recht.
Nederland schaart zich hiermee in het rijtje landen die kiezen voor een directe invoering van wetgeving op het gebied van asielstatussen. Dit bevordert juridische duidelijkheid, maar kan in individuele gevallen ook leiden tot onzekerheid, doordat lopende procedures plotseling onder het nieuwe regime.