Wijz Participatiewet voor verbeteren van de ondersteuning van mensen in de bijstand

Reactie

Naam	Gemeente Arnhem (RJPJM Kluskens)
Plaats	Arnhem
Datum	16 januari 2020

Vraag1

U kunt reageren op alle onderdelen.

Daarnaast is de regering specifiek geïnteresseerd in onderstaande vragen:

In het wetsvoorstel wordt voorgesteld dat als iemand een bijstandsuitkering krijgt toegekend, de gemeente in gesprek gaat met de bijstandsgerechtigde en gezamenlijk afspraken maakt over participatieactiviteiten. Deze afspraken worden periodiek besproken en geëvalueerd.
1. Wat is naar uw mening de gewenste frequentie van het klantcontact tussen de gemeente en de bijstandsgerechtigde als het gaat om het kunnen bieden van passende ondersteuning en eventuele benodigde voorzieningen, gericht op arbeidsinschakeling en, als arbeidsinschakeling nog niet mogelijk is, andere vormen van participatie en wederkerigheid? In het wetsvoorstel staat nu nog bewust een PM (zie paragraaf 4 van de memorie van toelichting).
2. Hoe moet volgens u dit klantcontact vormgegeven worden, ook in samenhang met de frequentie van het contact? Daarbij kunt u denken aan gesprekken in persoon, telefonisch, per mail, et cetera.
3. Welke randvoorwaarden zijn volgens u nodig om deze frequentie en vorm van klantcontact te realiseren en om inhoud te kunnen geven aan het maken van participatieafspraken met alle bijstandsgerechtigden?

Reactie op het onderdeel 'expliciteren van de opdracht van het college om de ondersteuning te bieden aan de bijstandsgerechtigden'.
1 april valt vroeg dit jaar... Dacht eerst dat het een grap was. Werkelijk ongehoord dat het Rijk op deze wijze meent te moeten sturen op de gedecentraliseerde verantwoordelijkheid van de uitvoering van de Participatiewet. Gemeenten gaan nadrukkelijk zelf over de aard, omvang en frequentie van de klantcontacten (evenals over de kleur van het behang in de spreekkamer of het werkplein). Dat gemeenten zich daarin laten inspireren door bewezen-methodieken lijkt mij evident gegeven het maatschappelijke belang van meedoen, de waarden van werk en de tekorten binnen het sociaal domein waarmee de meeste gemeenten kampen. Dat ze daarbij hun stinkende best doen om zo snel mogelijke zoveel mogelijk inwoners in een uitkeringssituatie proberen te bereiken en effectieve te ondersteunen naar werk of meedoen ook. Daar hebben gemeenten geen klantcontactnorm voor nodig!