Wijziging van de Wet wapens en munitie (verkoop en dragen van messen)

Reactie

Vraag1

Het voorstel klinkt op papier sympathiek; vermindering van criminaliteit en geweldsincidenten zijn immers een doel waar we ons allemaal in zouden kunnen vinden.

Toch zou het nieuwe wetsvoorstel in de praktijk weinig uithalen om dit soort incidenten te verminderen. Immers, in elke keukenla ligt een voorwerp dat als steekwapen gebruikt zou kunnen worden. Bovendien zijn er ook de nodige gelegenheidswapens zoals een schroevendraaier die men hierdoor niet uit de roulatie neemt.

Daarnaast raakt het de gewone gebruiker van zakmessen / utiliteitsmessen buitenproportioneel. Immers, de meeste gebruikers hebben een mes louter voor handen voor praktische zaken. Hoewel het wetsvoorstel als handreiking aangeeft in de vorm van 'uitzonderingen voor legitieme doelen', lijkt mij dit voornamelijk een lastig uitvoerbaar instrument. Immers, in hoeverre kan de wetgever of handhaver bepalen wat legitiem is? Temeer omdat de 'legitieme doelen' niet altijd direct observeerbaar zijn.

Het mes is één van onze oudste gereedschappen als mensheid; een stuk gereedschap dat ons veel moois brengt, maar waarbij ook in sommige gevallen misbruik gemaakt kan worden. Net als met ieder gereedschap wat wij als mens hanteren of uitvinden. Toch geloof ik dat de meeste gebruikers louter functioneel hun messen gebruiken en nooit een ander hiermee iets aan zouden doen.

Samenvattend twijfel ik of het wetsvoorstel het beoogde doel haalt van vermindering in geweldsincidenten. Het lijkt in de praktijk lastig uitvoerbaar om te handhaven en uitzonderingen correct toe te passen. Bovendien benadeelt het voorstel disproportioneel de reguliere gebruiker van messen.

Inhoudelijk is een verbod op verkoop van messen aan minderjarigen nog het meest praktisch uitvoerbare aspect van deze nieuwe regelgeving, hoewel ik ook hier twijfel aan de praktische effectiviteit. Immers, messen zijn elders in Europa en op internet eenvoudig te kopen zónder enige controle op leeftijdsgrenzen.