Wijziging van de Wet wapens en munitie (verkoop en dragen van messen)

Reactie

Vraag1

Ik gebruik beroepsmatig een mes. Al generaties lang ben ik in mijn familie gewend dat men een mes op zak heeft. Van een Zwitsers zakmesje tot een vouwmesje. Handig om een doos open te maken, een veter die in de knoop zit door te snijden of de kleding van iemand te ontdoen die een ongeluk heeft gehad. Maar ook gewoon om een appeltje te schillen in de pauze op mijn werk, of om een doos te openen die met teveel tape is dichtgeplakt. Ben ik straks een crimineel omdat ik een mes draag om een doos te openen of een appeltje te schillen? Kan mij herinneren dat we vroeger landjepik deden in de pauze op school, iedereen had een zakmes en de leraar deed ook gezellig mee. De groep die een mes als wapen gebruikt koopt een mes niet in een winkel of online, maar in het zwarte circuit of gewoon uit de keukenla bij moeder of oma. De groep verzamelaars en liefhebbers gebruiken een mes nooit als wapen, maar als een hulpmiddel of stuk gereedschap. Je kunt messen beter laten verkopen door specialisten die weten aan wie ze het verkopen dan bijvoorbeeld via het zwarte circuit. Schietwapens zijn verboden zonder vergunning, maar daarin is inmiddels een uitgebreid netwerk van illegale handel ontstaan. Als je wat wilt bereiken ga dan in overleg met de grote spelers in de wereld van snijwerktuig en zoek naar een haalbare eerlijke wetgeving voor gereedschapmakers en gereedschapsverkopers.