Wijziging van de Wet wapens en munitie (verkoop en dragen van messen)

Reactie

Vraag1

Als lid, leiding, en voorzitter van een scoutingvereniging maak ik mij grote zorgen om welke impact deze wetswijziging zal hebben op de manier waarop wij als volwassenen, en jongeren onder onze begeleiding, de scoutingtraditie, welke vaak plaatsvindt in de natuur en daarmee openbare ruimte, uit te blijven voeren.
Messen zijn geen wapen, maar messen zijn gereedschap. Bij Scouting is dit iets wat wij al op een jonge leeftijd leren in combinatie met hoe je dit gereedschap veilig kan gebruiken. In essentie is een mes geen wapen, het is een stuk gereedschap dat door mensen met een kwade intentie als wapen ingezet zou kunnen worden.
Het verbieden van messen in de openbare ruimte om dit onjuiste gebruikt tegen te gaan is buitenproportioneel. Het is namelijk al illegaal om messen als wapen te gebruiken, net zoals het niet toegestaan is om welk object dan ook in te zetten als geweldsmiddel. Hier worden alleen geen wetswijzigingen voor doorgevoerd, dit maakt de uitzonderingspositie die aan messen gegeven wordt alleen maar onverklaarbaarder.


Ik vind dit wetsvoorstel een kwalijke zaak. Het is wederom een wetsvoorstel waarbij een kleine minderheid problemen veroorzaakt waar een groot deel van de samenleving last van zou gaan hebben.
Bovendien zorgt dit wetsvoorstel ervoor dat organisaties als Scouting geen messen meer kunnen gebruiken als gereedschap buiten de beperkte omgeving van hun eigen terrein. Ook kunnen (jeugd)leden hun gereedschap, in dit geval hun mes, niet meer meenemen van hun huis naar de vereniging.
In plaats van dat dit het probleem oplost zal zich hierdoor alleen maar een grotere groep vormen die niet weet hoe ze verantwoordelijk met messen om kunnen gaan, iets wat alleen maar voor meer problemen zal zorgen.