Wijziging van de Wet wapens en munitie (verkoop en dragen van messen)

Reactie

Vraag1

Ik ben een gebruiker van messen, vaststaande en vouwmessen. Al ruim dertig jaar draag ik een zakmes bij me voor alledaagse taken; tape snijden, snel een plak worst snijden, een touwtje doorsnijden, iets manipuleren dat in de weg zit en waar ik met iets anders niet bij kan. Daarnaast kampeer ik veel en draag ik een zakmes bij omdat ik geen ander bestek of gereedschap bij me heb. Kortom, een zakmes is voor mij een stuk dagelijks gereedschap.

Waar de een plezier heeft in een mooie tas, schoenen of het dragen van een bepaald merk horloge ; heb ik plezier in het dragen van een zakmes.

Ik verafschuw steekincidenten. Als liefhebber is een zakmes voor mij geen wapen. Altijd een stuk gereedschap.

Met deze wetsaanpassing rondom het voor handen hebben wordt het ogenschijnlijk makkelijker om te handhaven, maar de groep mensen die je wil beperken bereik je niet met deze wijziging.
Ik denk dat de aanpassingen wel een gunstig effect kunnen hebben als het gaat om de impulsiviteit onder jongeren onder de achttien.

Voor mij, als burger, wordt de situatie bij invoering van deze aanpassing omgedraaid. Heel concreet: van mij wordt verwacht dat ik nadenk voor ik naar de Jumbo vertrek om een pakketje in te pakken en te versturen. Ik snij een doos op maat, snij een stuk karton om het product beter te beschermen en ik snij het tape af in plaats van mijn tanden te gebruiken.
Dat en nog veel meer dagelijkse activiteiten worden beperkt door deze aanpassing.