VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap

Reactie

Naam	M.C. van der Meer
Plaats	Zoetermeer
Datum	13 augustus 2013

Vraag1

Het kabinet is van mening dat de ratificatie van het Verdrag een belangrijke bijdrage zal leveren aan het realiseren van de inclusieve samenleving. Voor het realiseren van de inclusieve samenleving is ook van belang om in overeenstemming met artikel 8 van het verdrag de bewustwording ten aanzien van personen met een handicap te bevorderen. Het gaat hier om het bevorderen van de bewustwording van de capaciteiten van personen met een handicap en de bijdragen die zij leveren aan de samenleving. Ook gaat het om het bevorderen van de bewustwording van de belemmeringen, de drempels die personen met een handicap in de samenleving tegenkomen en die hen beletten volledig en op voet van gelijkheid met anderen in de samenleving te participeren.
Kunt u aangeven hoe de bewustwording ten aanzien van personen met een handicap kan worden bevorderd? Kunt u aangeven welke bijdrage u levert aan het bevorderen van de bewustwording en of deze bijdrage zich leent om breed toe te passen?

De bewustwording zal op dezelfde manier aangepakt moeten worden als roken-is-ongezond en rijden-en-alcohol-gaan-niet-samen: dus een lange volgehouden campagne, gecombineerd met maatregelen. Alleen zo zal het beklijven. De Nederlanders moeten zich eerst realiseren dat de toegankelijkheid hier slecht geregeld is, slechter dan b.v. in Frankrijk, en dan moeten ze zich realiseren dat ontoegankelijkheid niet aan de bomen groeit maar door mensen wordt gemaakt. Meestal kan een gebouw net zo goed wél toegankelijk worden gemaakt en kost het niets extra. Naderhand verbouwen kost bergen geld, en bestaat dan meestal uit een flut-oplossing. Ik ben zelf rolstoeler en gemeenteraadslid en het kost de grootste moeite om het serieus opgepakt te krijgen!
In de gemeenteraad hebben we - al jaren - een verplichte paragraaf op ieder beleidsstuk over toegankelijkheid, maar het leeft gewoon niet bij de uitvoering. Ook niet bij architecten. Ook niet bij uitvoerders in de bouw. etc.

Vraag2

Volgens het Verdrag kunnen de Staten geleidelijk aan de verwezenlijking van de economische, sociale en culturele rechten uit het Verdrag werken. Staten hebben hierbij een grote mate van beleidsvrijheid. Ook in het Regeerakkoord van 2012 “Bruggen slaan” wordt uitgegaan van een geleidelijke tenuitvoerbrenging van het Verdrag. Bij de vraag hoe aan die geleidelijke tenuitvoerbrenging in de loop der tijd vorm zal worden gegeven, spelen het stellen van prioriteiten en budgettaire overwegingen vanzelfsprekend een belangrijke rol. Uitgaande hiervan, kunt u aangeven wat voor u een prioriteit is en hoe aan een eventuele investering op dat punt het beste vormgegeven kan worden?

Doordat gehandicapten mensen geen toegang hebben, functioneren ze onvoldoende of helemaal niet. Dat kost veel geld. Budgettaire overwegingen moeten niet te zwaar wegen. Vaak is er wél geld voor 1% kunst bij de bouw etc. etc. Daar wordt dan niet over gesproken. Maak het strafbaar dat mensen nog ontoegankelijke dingen maken: dus alles wat nieuw is, wordt toegankelijk. En dat is verantwoordelijkheid van architect, opdrachtgever en uitvoerder. Alles wat grootschalig verbouwd wordt: wordt ook goed toegankelijk. En hou rekening met de moderne tijd, met zelfstandige rolstoelers in elektrische rolstoelen en scootmobielen en zorg dat die passen, kunnen draaaien, overal kunnen komen en kunnen opladen. Binnen 15 jaar moet 75% van het land toegankelijk kunnen zijn. Ook nieuwe woningen, zodat mensen bij elkaar op bezoek kunnen en en elkaar kunnen helpen! Als ik iemand bij hem thuis kan helpen met zijn boekhouding kan hij bij mij thuis een klus doen. Dan is er sprake van evenwicht en kan de Wmo echt gaan werken. Er is zoveel potentieel onder gehandicapten: gebruik het. Toegankelijkheid betaalt zich zelf terug en bovendien is fysieke uitsluiting toch echt niet meer uit te leggen in een land dat (terecht overigens) de mond vol heeft van mensenrechten.