Wet versterking waarborgfunctie Awb

Reactie

Naam	Anoniem
Plaats	utrecht
Datum	2 februari 2024

Vraag1

Op grond van de nu geldende bepalingen van de Awb moeten bestuursorganen in bepaalde omstandigheden belanghebbenden om een zienswijze vragen. Zie de artikelen 4:7 en 4:8 Awb (dit kan ook inhouden telefonisch contact opnemen met betrokkene). De huidige bepalingen in de Awb kennen een uitzondering hierop bij financiële beschikkingen (artikel 4:12 Awb). Omdat onjuiste financiële beschikkingen met een groot nadelig gevolg de bestaanszekerheid van de betrokkene aantasten, is in het wetsvoorstel opgenomen dat bestuursorganen in bepaalde omstandigheden toch om een zienswijze moeten vragen. Tegelijk kunnen bestuursorganen die grote aantallen financiële beschikkingen nemen niet steeds onverkort toepassing geven aan de artikelen 4:7 en 4:8 Awb.
De voorgestelde wijziging van artikel 4:12 Awb beoogt hierin het evenwicht te vinden.

Vraag: Bent u van mening dat het met deze wijziging voldoende duidelijk is wanneer bestuursorganen een zienswijze moeten vragen over een financieel besluit? Ziet u nog andere mogelijkheden om in de wet in te kaderen wanneer een zienswijze moet worden gevraagd (bijvoorbeeld via een drempelbedrag of het uitsluiten van processen die zich baseren op op andere wijze geverifieerde registraties)?

---
niet mbt de vraag maar overige opmerking:
---

Het is een goedbedoelde aanpassing maar het gaat naar mijn verwachting tot veel en onbehoorlijke verzoeken tot maatwerk leiden. Want was is 'evenredig/ niet onevenredig' etc; dit vergt in elke casus een belangenafweging en hier zal dan ook volop gebruik van worden gemaakt; iedere burger wil haar/zijn 'gelijk' of aanspraak kunnen maken. Een beetje handige burger of diens advocaat zal telkens verwijzen naar de 'dienstbare overheid' (je bent al gauw niet dienstbaar, als een burger nee op het rekest krijgt) en 'onevenredig etc' besluit etc.
Er staat nergens meer iets van de 'redelijke burger' tegenover, die ook begrip zou moeten hebben voor het handelen in het algemeen belang en de gelijke behandeling van burgers. Nee, nee, de 'ik' wil dat aan zijn/haar situatie tegemoet wordt gekomen en dat alles maar door de overheid geregeld moet worden.
Ik zou toch echt ook willen pleiten voor het opnemen van een 'ondergrens', waarin gelijke behandeling van burgers en het algemeen belang voorop mogen staan in overheidsbesluiten. Ik voorzie anders toenemende uitgaven voor de overheid en toenemende procedures om het 'ik in mijn situatie' dan wel overheden die er maar aan tegemoet komen om procedures te vermijden.