Verkenning verbetering van en draagvlak voor de werkkostenregeling

Reactie

Naam NFP Groep (drs B.W. Dijksma)
Plaats Heerenveen
Datum 26 april 2013

Vraag1

Vraag 1
Ligt uw voorkeur bij:
a) het noodzakelijkheidscriterium als open norm met veel flexibiliteit, waarbij het privévoordeel van noodzakelijke voorzieningen buiten het loonbegrip blijft; of
b) aanpassingen binnen bestaande kaders van de werkkostenregeling, met minder flexibiliteit, maar meer zekerheid door middel van detailregelingen.

Vraag 2
In hoeverre wordt uw voorkeur bepaald door de daarmee samenhangende administratieve lasten?

Vraag 3
In hoeverre bent u bereid een verlaging van het percentage van de vrije ruimte te accepteren in ruil voor een door u gewenste verbetering?

Vraag 4
Beschrijf de voor u wenselijke methode van vaststellen van verschuldigde eindheffing bij overschrijding van de vrije ruimte. Ook kunt u beschrijven de situatie waarin de voorschotmethode per tijdvak onmisbaar is.
Vraag 1.
Het blijkt in de praktijk dat de WKR voor de diverse bedrijven heel verschillend uitpakt. Met name bedrijven die nu personeelskortingen geven op eigen producten hebben een groot probleem. Echter ook bedrijven waar in de CAO bepaalde afspraken zijn gemaakt, zoals bv in de thuiszorg CAO waar € 0,27 per km moet worden betaald, lopen tegen forse overschrijding van het budget aan, zonder dat er uberhaupt sprake is een arbeidsvoorwaardenbeleid.

Ook blijkt dat bepaalde regelingen die ooit bedacht zijn om bepaald gedrag te stimuleren (zoals de fiets voor het stimuleren van meer bewegen; gezonder personeel, of bedrijfsfitness voor vitaliteit en gezondheid) kind van de rekening worden. Dit soort regelingen bungelt onderaan de prioriteitenlijst van de meeste werkgevers en komt dus vrij vaak te vervallen. Voor dit soort regelingen zou dus een bepaalde vrijstelling behouden moeten blijven, anders is het einde oefening.

Het lijkt dus verstandiger om meerdere detailregelingen te maken zodat we regelingen kunnen behouden voor zaken die we echt belangrijk vinden, in plaats van alles over één kam te scheren. Nu hebben we ook veel verschillende regelingen, maar geen werkgever die daar over klaagt. Alleen voor de belastingdienst is 't waarschijnlijk lastig ivm benodigde bewijslast.

Vraag 2
Als werkgever ervaar ik bij de huidige regelingen weinig probleem met administratieve lasten. De regelingen zijn bekend en worden naar behoren toegepast. De WKR zorgt juist voor meer administratieve lasten.

Vraag 3
Indien er voor bepaalde goede regelingen (zoals genoemde fiets- en fitnessregeling, maar ook producten uit eigen bedrijf) extra ruimte blijft, buiten de WKR om, door bijvoorbeeld een nihilwaardering, lijkt 't me geen probleem om een verlaging van de percentage van de vrije ruimte te accepteren, zodat hier échte werkkosten in onder gebracht kunnen worden.

Overigens is 't voor bedrijven waar sprake is van een samengestelde organisatie, bijvoorbeeld meerdere werkmaatschappijen en verschillende loonheffingsnummers, zeer gewenst om uit te mogen gaan van één totaal WKR budget. Dit in plaats van een budget per werkmaatschappij.

Tenslotte is de WKR voor het de kleinere MKB-bedrijven zo goed als onwerkbaar. De budgetten zijn zo klein dat men hiermee absoluut niet mee uit de voeten komt. Voor het MKB betekent dit extra kosten, extra administratieve lasten en slechtere arbeidsvoorwaarden voor het personeel.