Wet werken waar je wil

Reactie

Naam Koninklijke Vopak NV (Head Global Compensation & Benefits A. Huiberts)
Plaats Rotterdam
Datum 14 december 2020

Vraag1

Deze initiatiefwet is, net als de Wet flexibel werken, niet van toepassing op werkgevers met minder dan 10 werknemers. Is dit een passende grens? Zo nee, welke andere grens zou passend zijn en waarom?
--

Vraag2

Zijn er zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen ten aanzien van de aanpassing van de arbeidsplaats die specifiek zouden moeten worden genoemd in de wettekst?
Ja, als een medewerker zou verzoeken om te mogen werken op een plaats die buiten Nederland ligt (bijv. een vakantiehuis in de Ardennen, bij familie in het buitenland, of de medewerker overweegt om zelf te verhuizen naar het buitenland), dan zou dit geweigerd mogen worden om de volgende reden: onder de sociale zekerheidswetgeving van Europese lidstaten is het volgende van kracht: als een medewerker in een ander land woont en werkt dan waar zijn werkgever is gevestigd, en de medewerker werkt gemiddeld meer dan 25% van zijn/ haar totale werktijd op jaarbasis in het land waar hij/zij woont (nauwkeuriger: waar zijn/ haar "center of social life) is), dan is deze medewerker automatisch verzekerd in de lidstaat waar hij/ zij woont. Dit kan voor de werkgever tot gevolg hebben dat deze zich in dat andere land dient te registreren als werkgever, en dar via een maandelijkse salarisadministratie de betreffende sociale premies moet afdragen. Dit is administratief belastend en complex, als de werkgever niet al in dat land een vestiging heeft; ook dienen voor het voeren van deze buitenlandse administratie extra kosten gemaaktte worden. Vervolgens kunnen de sociale zekerheidslasten significant hoger zijn dan de Nederlandse, die gemaximeerd zijn. Belgie bijv. hanteert een ongemaximeerd sociaal zekerheids loon. Hierdoor kunnen de totale loonkosten voor deze medewerker ook nog eens significant hoger zijn dan als deze medewerker in Nederland had gewerkt. Als de medewerker ook nog eens meer dan 180 dagen per jaar in dat land zou verblijven, dan wordt zijn arbeidsinkomen ook nog eens naar rato daar belastbaar, en voor hetzelfde deel onbelast in Nederland. Ook dat verhoogt de complexiteit van de loonadministratie voor de werkgever.
Het spreekt voor zich dat in al deze gevallen de Nederlands Staat de betreffende premies sociale zekerheid en inkomstenbelasting misloopt. Deze vloeien naar het betreffende land.