Wet afschaffing abonnementstarief Wmo 2015

Reactie

Vraag1

Op zichzelf ben ik niet tegen een inkomens- en vermogensafhankelijke bijdrage (ivb) voor de huishoudelijke hulp als laagdrempelige zorgcategorie. Ik ben wel tegen een ivb voor de overige meer fundamentele WMO-voorzieningen zoals bijvoorbeeld dagbesteding voor mensen met dementie.
Als huishoudelijke hulp goedkoop door de gemeente wordt aangeboden, is de drempel laag om daarvan gebruik, en misbruik, te maken. Meer fundamentele zorg als dagbesteding is van een geheel andere orde. Dit type zorg zie ik vooral in het verlengde of als verlengstuk van medische zorg.
Zorgbehoevenden staan meestal niet te springen om de beslissing te nemen naar de dagbesteding te gaan. Voor misbruik hoef je in deze categorie niet te vrezen. Dagbesteding voor mensen met dementie kan worden beschouwd als een verlengstuk van medische zorg. En een essentiële levensbehoefte, zowel voor de cliënt als zijn partner/mantelzorger. Het verbetert de kwaliteit van leven van de cliënt en zijn partner/mantelzorger. Aan dergelijke fundamentele zorgbehoeften mag geen concessie worden gedaan als het gaat om de financiën. Dat wil zeggen: maak dergelijke voorzieningen niet afhankelijk van het inkomen of vermogen. Het is iets totaal anders dan huishoudelijke hulp. Dat laatste is bovendien via het particuliere netwerk vaak nog wel te regelen.
Ik pleit dus voor een onderscheid tussen ondersteuning als huishoudelijke hulp (niet-medisch) en meer fundamentelere zorg die als verlengstuk van medische zorg kan worden beschouwd. De eerste categorie (niet-medisch) kan wat mij betreft onder de ivb vallen, de tweede niet.

Ten overvloede: de ivb mag misschien een oplossing zijn voor de ‘aanzuigende werking’ rond huishoudelijke hulp, maar het is een verkeerde oplossing voor het in het Beleidskompas gesignaleerde probleem. Het probleem is dat de personele capaciteit in de zorg onder druk staat. Dit staat letterlijk in het Beleidskompas op p. 2 onder het kopje ‘Wat is het probleem’? De oplossing is niet: ‘meer geld vragen van hulpbehoevenden, hopelijk gaan ze dan minder zorg vragen’. Nee, de oplossing is: meer personele capaciteit naar de zorg, en dan bedoel ik de meer fundamentelere vormen van zorg. Dat vergt een omslag in denken over de zorg aan onze ouderen in de samenleving en hoe we dit in Nederland willen organiseren.

Vraag2

zie antwoord op vorige vraag.

Vraag3

-