Wet basisverzekering arbeidsongeschiktheid zelfstandigen

Reactie

Vraag1

In deze wet mis ik de proportionaliteit met betrekking tot de problemen die opgelost moeten worden en de gekozen oplossing. Er ontstaat een dwangbuis constructie van 2400 euro per jaar waarbij de voordelen voor de zzp-er zeer beperkt zijn. Er is weinig te kiezen. Zelfs als je een alternatief inkomen hebt van bv partner, dan kun je niet van deelname afzien. Je moet verplicht kosten maken. Het is een inperking op het ondernemerschap.
Hoe gaat er omgegaan worden met zzp-ers die deels in loondienst zijn? Kunnen die vrijgesteld worden van deelname?
Waarom mag een broodfonds niet (deels) als alternatief voor de verplichte AOV ? Dit zijn mooie initiatieven die leiden tot menselijke verbinding en die de samenleving verder geen geld kosten.
De plichten als omschreven in art 21 zijn vergaand in relatie tot de vrijheid van het ondernemen. Kun je ook afzien van deelname als je hier niet aan mee wilt werken? In hoeverre krijg je de vrijheid om hier binnen de eigen onderneming/zzp-schap een invulling te geven?
Een belangrijke reden voor deze wet is het rechttrekken van ongelijkheid tussen werknemer en zzp-er. En wat maakt dan dat dit geheel aan de kant van de zzp-er moet worden gedaan? Wordt er ook nagedacht over maatregelen aan de werknemerskant? Is deze wet met haar verplichtende karakter wel redelijk en billijk jegens de zzp-er? Wat maakt dat de werknemer de 'gouden standaard' is en de zzp-er zich moeten aanpassen?
Deze wet komt over als dat de mens het systeem moet dienen, in plaats van dat het systeem er is om de mens te dienen. ZZP-ers vragen namelijk niet om deze wet. Dat is niet uit te leggen en de omgekeerde wereld.
Om deze wet uit te voeren is een controle en uitvoeringsapparaat met medewerkers die nu al moeilijk te vinden zijn op de arbeidsmarkt. Deze wet zal onuitvoerbaar zal zijn en de samenleving vooral heel veel geld en frustratie kosten.
Kortom, ik zie in deze wet vooral heel veel 'oud' denken. Dit moeten we zo niet willen is mijn idee. Ik daag de beleidsmakers uit tot meer creativiteit om tot oplossingen in alle eenvoud te komen. We zullen naar een samenleving moeten waarin een ieder eigen verantwoordelijkheid krijgt en zal moeten nemen. Hierdoor zullen er andere vormen van sociale vangnetten ontstaan. Ik verwacht een overheid die hier ruimte aan gaat geven en ophoudt met het doorgeschoten paternalisme en controle dwang.