Wet basisverzekering arbeidsongeschiktheid zelfstandigen

Reactie

Naam Anoniem
Plaats Oosterbeek
Datum 2 juli 2024

Vraag1

Geen specifieke vraagstelling. U kunt reageren op alle onderdelen.
Waar hebben we dit eerder gezien? Van bovenaf iets bedenken. Alle argumenten van direct betrokkenen negeren. Om iets door te drukken dat de (door de overheid) ervaren kwaal niet verhelpt. ZZP´ers vormen geen homogene groep. Ik kom bijvoorbeeld prima rond. Heb ook buffers aangelegd. 12 maal 195 euro is voor mij weggegooid geld. Het komt namelijk nooit tot uitbetaling; er is voor mij altijd wel iets te doen om het minimumloon te verdienen. Lukt dat echt niet, dan helpt 70% van het minimumloon mij en mijn gezin niets. Ook zelfstandigen die net (niet) rond kunnen komen, hebben hier niets aan. Ze verliezen nog eens 6,5% van hun verdiensten. Waardoor ze moeilijker rondkomen en geen buffers opbouwen voor iets als een pensioen. Zelfs hun verplichte jaar wachten op de uitkering kunnen ze niet financieren.
Eén van de argumenten voor deze maatregel is ‘om de situatie van werknemers en zelfstandigen gelijker te trekken’. Waarom moet dit? Zijn er werknemers of ZZP ‘ers die dit vragen? Waarom ZZP’ers überhaupt vergelijken met werknemers in loondienst en niet met andere ondernemers? Een ZZP’er ís een ondernemer. En andere ondernemers worden ook niet door de overheid ‘beschermd’. Als zelfstandige kies je (als het goed is) bewust voor het ondernemerschap, met alle vrijheden en risico’s. Je treft dus ook voorzorgsmaatregelen voor als het misgaat. Lukt dat in het allerergste geval niet, beland je in de bijstand. Een voorziening waar je zelf ‘gewoon’ aan bijdraagt.
Hoe vaak horen we niet dat er teveel regels zijn in Nederland? De oplossing is blijkbaar om er steeds weer nieuwe bij te verzinnen. En, voor velen, helaas weer een zinloze. Veel ZZP’ers gaan namelijk wél verplicht betalen, maar krijgen niets uitbetaald. Daarnaast treffen veel ZZP’ers gewoon maatregelen voor eventueel mindere tijden. Ook ik zet spaargeld opzij en zit in een broodfonds. Bij langdurige arbeidsongeschiktheid keert dat maximaal twee jaar uit. Door deze maatregel overweegt het landelijke Broodfonds nu deze termijn te beperken tot een jaar. Zo heb ik de facto niks aan deze nieuwe maatregel, betaal ik voor niks een fors bedrag aan premie én kan ik straks wellicht maar een in plaats van twee jaar, in vertrouwen en met behoud van een inkomensniveau waar ik wél iets aan heb, werken aan mijn herstel of aan een andere invulling van mijn leven. Zorg nou gewoon dat er voor de groep schijnzelfstandigen een oplossing komt. En laat andere ZZP’ers vooral ondernemen!