De wet democratisering waterschappen

Reactie

Vraag1

EERST EVALUEREN
Wat ontbreekt is een zorgvuldige, onafhankelijke evaluatie van het nog niet lang geleden ingevoerde stelsel van lijsten voor de waterschappen. De conclusies/analyse zouden eigenlijk eerst gedeeld moeten worden alvorens verdere stappen in de discussie over de waterschappen worden gezet. Politieke zelfbevrediging van landelijke politieke partijen dient in elk geval voorkomen te worden.

VERDIENSTELIJK INVULLING VAN EEN SPECIFIEKE TAAK: DROGE VOETEN
De commissie Boelhouwer prijst de waterschapsbesturen weliswaar voor hun verdiensten door de jaren heen, dus voor hun specifieke kennis en opdracht, maar komt merkwaardigerwijze tot de slotsom, dat het toch anders moet. Gezien de grote watergerelateerde opgaves (i.v.m veranderingen in klimaat, landbouw e.d) is dit op z’n zachtst gezegd merkwaardig. Vermoedelijk zijn hier landelijke partijpolitieke motieven in het spel. Het “het is niet meer van deze tijd”- argument lijkt in dezen in elk geval een gotspe. Wellicht ook een argument voor afschaffing van de Eerste Kamer. Het doet overigens vragen rijzen over samenstelling en/of vooringenomenheid van de commissie.

VOORKOM POLITISERING VAN EEN FUNCTIONELE DEMOCRATIE
In onze delta is het zaak, dat waterbeheer zo goed en verantwoord (in meerdere betekenissen) mogelijk en tegen zo laag mogelijke (gemeenschaps-)kosten gebeurt. Politisering voegt daar geen waarde aan toe, dat is -met inachtname van de feitelijke taakuitoefening door de waterschappen in de laatste decennia- zelfs uit het rapport van de commissie te concluderen. Politieke partijen dienen meerdere belangen dan alleen -functioneel- waterbeheer. Vermenging leidt tot vertroebeling. Zo is bv waterveiligheid niet iets van een politieke kleur. Het overleg over adequate uitvoering kent geen politieke kleur.