De wet democratisering waterschappen

Reactie

Vraag1

Zoals genoemd in de memorie van toelichting, is het gemiddelde belastingaandeel dat via de ingezetenenheffing door
burgers wordt betaald is tussen 1995 en 2019 gestegen van 26% naar 41.2%. Dit betekent dat het aandeel vanuit een deel van de geborgde zetels, uit de memorie van toelichting blijkt dat de natuurorganisaties, die wel een deel van de geborgde zetels toegekend krijgen, maar geen belastingaandeel hebben, bijna 60%, bedraagt. Dit rechtvaardigt ‘betaling-belang-zeggenschap’-beginsel. Zeker wanneer in ogenschouw genomen wordt dat de geborgde zetels, gemiddeld genomen, 26% van het aantal zetels beslaat. In de huidige wet is geborgd dat de geborgde zetels nooit een meerderheid kunnen hebben.
Daarnaast is in de opkomstcijfers, die niet recht doen aan de verbondenheid die mensen hebben met de waterschappen, sinds de koppeling van de waterschapsverkiezingen met de Provinciale Statenverkiezingen, te zien dat mensen niet het belang zien van directe invloed op het waterschapsbestuur. Wanneer minder dan de helft van de kiesgerechtigden de moeite neemt haar stem uit te brengen, ook nog gekoppeld met de Provinciale Statenverkiezingen, zoals hier boven genoemd, is er geen noodzaak tot het veranderen van de weg naar samenstelling van een bestuur van een instituut dat hoofdzakelijk taken van een functionele democratie organiseert.
Door deze initiatiefwet wordt een beeld gecreëerd dat de waterschappen bestuurd worden door de geborgde zetels, terwijl uit de memorie zelf blijkt dat dit verre van zo is.
Daarbij geldt bij het waterschap dat een groot deel van de taken uitgevoerd worden in het buitengebied, waar dus een sterke ondervertegenwoordiging van komt wanneer er gekozen wordt voor het één persoon, één stem principe, zoals betoogd in de memorie van toelichting.