Wet kostenverhaal huisvesting vergunninghouders

Reactie

Vraag1

De gemeente Velsen kan niet instemmen met het wetsvoorstel zoals dat nu voorligt op basis van onderstaande argumenten.

• De huisvesting en integratie van statushouders dient bij uitstek in samenwerking tussen overheidsorganen plaats te vinden. Daarbij wordt van alle partijen maximale inpassing gevraagd en verwacht. Het bij wet vastleggen van een negatieve financiële prikkel past daar niet bij, te meer omdat de gemeente Velsen van mening is dat de landelijke overheid géén maximale bijdrage heeft geleverd bij het (tijdig) voldoen aan de taakstelling (zie casus Missiehuis).

• De argumentatie om de wet met terugwerkende kracht in te voeren ontbreekt. Dat een datum van 1 juli 2016 is benoemd in het Bestuursakkoord doet niets af aan het principe dat regelingen met belastende maatregelen slechts in uitzonderlijke gevallen met terugwerkende kracht kunnen worden uitgevoerd. Hiervan is geen sprake. De noodzaak voor deze terugwerkende datum ontbreekt des te meer nu klaarblijkelijk in de 1e helft van 2016 geen noodzaak bestond om het wetsvoorstel tijdig voor te bereiden in plaats van 1 jaar ná het Bestuursakkoord.

• De provincie wordt gepositioneerd als interbestuurlijk toezichthouder maar de benodigde oordeelsvrijheid wordt zeer beperkt. De beleidsvrijheid van de provincie wordt daarmee nihil.