Wet splitsing RvS en opheffing CRvB en CBb

Reactie

Vraag1

De rechtspraak van de Raad van de State kan, zoals inmiddels wel algemeen bekend, zeker niet als “betrouwbaar en kwalitatief uitstekend” worden gekwalificeerd; ook niet op terreinen als vreemdelingenrecht en omgevingsrecht. Reeds in 2002 is zulks door andere deskundigen (zoals prof. Spijkerboer voor het vreemdelingenrecht) en door mijzelf (voor heel het bestuursprocesrecht) publiekelijk aan de kaak gesteld. De ontkenning van mijn aanklacht door minister-president, minister van Binnenlandse Zaken en minister van Justitie is door de Nationale ombudsman veroordeeld, waarna oorverdovende stilte is gevolgd. Nimmer is ook maar één van de talrijke feiten en argumenten die door mij zijn aangevoerd nog ontkend of tegengesproken; laat staan weerlegd.

In de jaren daarna is de situatie ernstig verergerd, zoals recent uiteengezet in mijn (tot vier delen uitgegroeide) standaardwerk over het Nederlands bestuursprocesrecht in theorie en praktijk. De verderfelijke invloed van deze Vazal en Grootvizier van de Soeverein (de Regering) op een traditioneel onbesproken rechter als de Centrale Raad van Beroep heeft mij in 2011 zelfs publiekelijk mijn 25-jarig functioneren als raadsheer bij dat hoogste gerecht doen neerleggen.
Alle klachten en wrakingen zijn tot op heden zonder uitzondering door de Raad van State naast zich neergelegd. Andere gerechten, zo goed als wetenschappelijke en andere instellingen en personen, worden evident gemanipuleerd.

Voor verdere uiteenzettingen wordt verwezen naar de vijfde druk van het vermelde handboek dat in augustus 2014 (ook in e-book) is verschenen bij Wolf Publishers.
Aan beide Kamers der Staten-Generaal is een set van de vier delen van die druk aangeboden, doch door de Tweede Kamer bij gebrek aan belangstelling geretourneerd.