Wet toekomst pensioenen

Reactie

Vraag1

Ik voorzie vele problemen:
- De ene solidariteitsreserve is de andere niet, waardoor het concept, en het nieuwe stelsel als geheel, lastig uit te leggen is en blijft.
- Teveel (uitvoerings)details van het stelsel zijn nog onduidelijk, en/of kunnen per ministeriële regeling worden gewijzigd. Waar wordt dan (al dan niet) mee ingestemd?
- De wet is tot stand gekomen met zeer beperkte inbreng van werknemers. Er is slechts gesproken met een beperkte groep van vertegenwoordigers, die zelf maar een klein deel van de werknemers vertegenwoordigen. Dat lijkt mij fundamenteel onjuist.
- Het is onaanvaardbaar dat de huidige afgesproken regels over dekkingsgraden tot en met 2026 overboord gegooid worden (en dat dat al jaren gebeurt!). Korten zal altijd impopulair blijven (en dus ontweken worden waar mogelijk), maar jongeren zijn hier enorm de dupe van, al realiseren zij zich dat misschien niet. Zie ook de reactie van R.J Groen omtrent dit probleem. Er moet nu, meteen, gekort worden als de dekkingsgraad niet aan de huidig afgesproken regels voldoet. De premiestijgingen lopen uit de hand! Deze pijnlijke ingreep zo lang uitstellen levert straks een verloren generatie op, daar dit probleem zich straks al 10 jaar voordoet, en dat toch een significant deel van de opbouwtijd is.
- De witte vlek blijft een groot probleem.
- Het ECB beleid blijft een probleem.
- Beperk de uitvoeringskosten door het aantal fondsen te beperken, en zorg voor vrije keuze van fonds. Ieder fonds kan dan zijn eigen koers varen, dan kunnen vele peilingen en overleggen zoals die in dit voorstel worden genoemd worden geschrapt.
- Een pensioenfonds moet één doel hebben: zo hoog mogelijke pensioenen voor de deelnemers. Dat betekent ook dat het zich niet moet focussen op bijvoorbeeld "sociale/groene/ethische investeringen", maar gewoon op het hoogste rendement.
- Het imperken van bezwaarmogelijkheden, de dubbele pet van DNB, en het openbreken van private contracten door de Staat lijkt mij fundamenteel onjuist.
- Het is nu al (!) bekend dat de uitvoering qua ICT een drama gaat worden. Wat gaat de Staat er aan doen om grote problemen te voorkomen, de invoeringskosten binnen de perken te houden, en wat zijn de consequenties als het tóch niet blijkt te lukken per 2026?