Wet verduidelijking beoordeling arbeidsrelaties en rechtsvermoeden

Reactie

Vraag1

Een grote misvatting van de opstellers van het wetsvoorstel lijkt te zijn, dat het uurtarief van werkers, zelfstandig of in loondienst, in alle gevallen het doorslaggevende criterium is om te kiezen voor welke soort inhuur wordt toegepast. In veel gevallen wordt zeer bewust gekozen voor een zelfstandige: die heeft de flexibiliteit om op het vinkentouw af te wachten of de inhuurder (vaak de overheid en vaak ook de Belastingdienst zelf) zijn financiering (een potje) voor elkaar krijgt om de capaciteit die men zelf niet in huis heeft (in kwantiteit maar veel vaker in kwaliteit) in te gaan huren. De beschikbaarheid van de zelfstandigheid biedt in dit geval dus vooral een oplossing voor de inhuurder (nogmaals: vaak overheden zelf). En de inhuurder betaalt dan alleen voor daadwerkelijk gemaakte uren, dus NIET gedurende de tijd dat de zelfstandige op dat vinkentouw zit. In die tijd ontvangt die zelfstandige niets, das budgetneutraal voor de inhuurder. Hetzelfde geldt in vakantieperiodes: daarin hoeft de inhuurder ook geen geldt te betalen, ook fijn. En de inhuurder hoeft niets te betalen als de de zelfstandige ziek is, kort of lang, ook fijn voor de inhuurder. Kortom: de zelfstandige is in kwaliteit, kwantiteit, flexibiliteit , beschikbaarheid en spaarzaamheid een schitterende oplossing. Mijn advies is: Gun bedrijven en (overheids)organisaties en onze economie deze oplossing, omarm deze oplossing, vier de zelfstandigen. Neem ook deze voor inhuurders positieve aspecten van zelfstandigheid, expliciet op in uw visie op de Nederlandse economie, in het wetsvoorstel, in de toelichting en waar het nodig is, opdat inhuurders straks niet zonder de zelfstandigen komen te zitten die zij zo ontzettend nodig hebben om door te kunnen draaien in alle situaties, die heel reëel zijn, waarin het cohort van vaste werknemers niet een oplossing kan bieden. Succes!