Wet verduidelijking beoordeling arbeidsrelaties en rechtsvermoeden

Reactie

Vraag1

Reactie van 20 Stichtingen met gezondheidscentra (huisartsenzorg)
Steeds meer huisartsen werken als zzp’er (waarnemer). Inmiddels is hun aandeel gestegen tot meer dan 40% van alle huisartsen. Veel inwoners van Nederland hebben geen eigen vaste huisarts meer. Met alle nadelige gevolgen van dien. Doordat de huisartsenzorg steeds afhankelijker wordt van zzp’ers, ontstaan alsmaar nijpender problemen (zie ook memo):

A) Continuïteit van huisartsenzorg komt in gevaar: waarnemers blijven gemiddeld slechts kort bij een praktijk en worden geen vast, vertrouwd gezicht. Patiënten, praktijkcollega’s en wijkpartners ervaren dat als onprettig. Zeker voor kwetsbaren in de samenleving, die huisartsenzorg het meest nodig hebben en gebruiken, is het hebben van een vaste huisarts van groot belang. Ook netwerkzorg komt onder druk te staan. Alleen met vaste huisartsen ontstaat een lerend netwerk in de wijk/regio.

B) Doelmatigheid van zorg vermindert. Waarnemers die de patiënt niet goed kennen, schrijven eerder medicijnen en verwijzingen uit met tot gevolg: hogere zorgkosten en onnodige belasting van de 2e lijn.

C) De eindverantwoordelijkheid voor de huisartsenzorg komt bij een steeds kleinere groep huisartsen te liggen waardoor deze overbelast dreigen te raken. De gezamenlijke verantwoordelijkheid voor toegankelijke huisartsenzorg verdwijnt.

D) Ongelijkheid. De zzp’er heeft een te sterke positie t.o.v. de loondienst-collega die wel aan roosters, vast inkomen en bepaalde verplichtingen is gebonden (‘wel de lusten, niet de lasten’). En ook: een uitzonderingspositie voor waarnemend huisartsen werkt ongelijkheid in de hand ten opzichte van verpleegkundigen, verzorgenden e.a. die ook op grote schaal als zzp’er werken en die wél beperkt worden door de nieuwe wet.

Daarom staan de 20 Stichtingen achter het wetsvoorstel; wij hopen dat het volledig en zonder uitzonderingen wordt ingevoerd. De criteria voor inbedding zijn ons inziens geheel van toepassing op waarnemers, en dat is maar goed ook: als elke waarnemer eigen werkwijzen naar eigen inzicht zou toepassen, werd het een rommeltje in de betreffende huisartsenpraktijk.

We verwijten individuele waarnemers niets: zij reageren op een omgeving waarin enorm veel gevraagd wordt van vaste huisartsen. Waarnemer worden is dan een logische manier om de lasten draaglijk te houden. Maar het gaat mis nu werken als waarnemer structureel gaat worden en de overhand krijgt in de huisartsenzorg.

Bijlage