Wijziging van het Dagloonbesluit ivm conversie van het dagloon en ivm ziekte in referteperiode

Reactie

Vraag1

Het CNV heeft een aantal opmerkingen en vragen over de wijzigingen met betrekking tot ziekte in de referteperiode.

Is het niet een simpeler oplossing door het geschrapte woord 'ziekte' weer toe te voegen in plaats van een nieuwe regeling optuigen met allerlei uitzonderingen?

De referteperiode is een half jaar wanneer de werknemer 7 maanden voor ontslag hersteld was. Dat voor bijvoorbeeld mensen in het onderwijs leiden tot een lager dagloon. In het onderwijs worden er diverse toelagen in verschillende maanden betaald. In augustus gaat het om een bindingstoelage en in oktober om een jaarlijkse extra uitkering (dag van de leraar). Ook de eindejaarsuitkering in december en de extra eindejaarsuitkering voor onderwijsondersteuners valt dan mogelijk buiten de dagloonberekening. Er wordt immers alleen gekeken naar feitelijk uitbetaald loon en niet naar opgebouwde extra periodieken salaris. Dat kan zomaar om duizenden euro's gaan die niet meegenomen worden.

Als de werknemer korter dan 7 maanden voor ontslag hersteld was, geldt een referteperiode van een jaar eindigend op het tweede aangiftetijdvak voorafgaande aan het aangiftetijdvak waarin de arbeidsongeschiktheid is ingetreden. Waarom is dat nodig? Waarom wordt niet de laatste dag van het laatste aangiftetijdvak genomen? Dit ligt immers al in het verleden en is dus al in de polisadministratie ingevuld.

Het is ons niet duidelijk waarom er onderscheid wordt gemaakt tussen langer en korter dan 7 maanden ziek.

Het eerste jaar van loondoorbetaling wordt buiten beschouwing gelaten voor de bepaling van het dagloon, omdat in de meeste gevallen een bovenwettelijke aanvulling plaatsvindt. Dit zou de uitvoerbaarheid ten goede komen. Dit kan er echter wel toe leiden dat er rechtsongelijkheid ontstaat als er voor de werknemer geen bovenwettelijke aanvulling tot 100% plaatsvindt in dat jaar en hij dus op een lager dagloon uitkomt. Het CNV vindt de onderbouwing van uitvoerbaarheid onvoldoende om deze rechtsongelijkheid te rechtvaardigen.