Wijziging van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek in verband met het beperken van de compensatieregeling transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid tot kleine werkgevers

Reactie

Vraag1

Wij roepen de politiek op de voorgestelde wijziging te heroverwegen om de volgende redenen.
• Middelgrote en grote werkgevers zullen grote financiële nadelen ondervinden van de voorgestelde beperking van de compensatieregeling.
• Werknemers hebben twee jaar loon (tenminste 170%) doorbetaald gekregen, en de werkgever heeft daarboven geïnvesteerd in de werknemer om hem te re-integreren naar het werk. Juist bij grote bedrijven zijn de kansen om medewerkers te re-integreren en herplaatsen groter dan bij kleinere. Als dat dan niet lukt, is het ongepast om juist deze organisaties na deze grote investeringen ook nog te ‘straffen’ door het niet vergoeden van de transitievergoeding.
• De hoge kosten kunnen werkgevers ertoe aanzetten weer te kiezen voor tot slapende dienstverbanden, terwijl de wettelijke compensatiemogelijkheid er nu juist was om die te voorkomen. Slapende dienstverbanden brengen zowel voor werkgevers als voor werknemers onzekerheid met zich mee.
• Het risico bestaat dat werkgevers meer zelfstandige medewerkers gaan inhuren en tijdelijke contracten gaan aanbieden om de kosten van langdurig ziekteverzuim te voorkomen. Dit druist in tegen de beweging van overheid, werkgevers- en werknemersverenigingen om meer vaste dienstverbanden en meer zekerheid voor werknemers te stimuleren.
• Niet duidelijk is wat de objectieve rechtvaardigingsgrond is voor het maken van onderscheid tussen kleine en grote organisaties.