Nota van wijziging Wet regulering sekswerk

Reactie

Vraag1

--> Eén jaar na afgifte van de prostitutievergunning wordt een verplicht herhaalgesprek gevoerd;
Is het oprecht mogelijk om te bewijzen dat er geen sprake is van dwang? Hangt het van de individuele ambtenaar af om te constateren dat er geen sprake is van dwang? Leidt dat er niet toe dat in de ene gemeente prostituees makkelijker aan een vergunning kunnen komen dan in een andere?

--> de bestuurlijke boete voor prostituees wordt geschrapt;
Dat klinkt goed, maar hoe verhoudt zich dat tot het feit dat het verboden blijft om sekswerk zonder vergunning
te faciliteren of af te nemen? Kom je als prostituee of klant niet alsnog in een wetteloos niemandsland terecht, waarvan je uiteindelijk zou denken: "Had mij maar een boete gedaan..."

--> De strafbaarstelling van klanten die melding of aangifte doen van misstanden wordt geschrapt.
Hoeveel klanten zijn er nu die melding of aangifte doen van misstanden?
Over het algemeen willen ook klanten het gevoel dat ze begeerd zijn. Klanten vinden het niet fijn om seks te hebben met iemand die de indruk wekt daartoe gedwongen te zijn. Of ze aangifte doen of niet, die klanten komen sowieso niet terug. Uit welke wereldvreemde koker komt deze wetgeving? Het sluit nergens aan op de praktijk.

Hoeveel geld gaat nu feitelijk naar de hulpverleningsindustrie, die erop gericht is om zoveel mogelijk vrouwen uit de prostitutie te halen? Drijft deze industrie niet op het denkbeeld dat prostituees onmondige vrouwen zijn die dit werk alleen onder dwang doen en verder niet in staat zijn om voor zichzelf op te komen?
Als prostituees deze wetgeving niet vertrouwen en dieper de illegaliteit ingaan, dan kan de hulpverleningsindustrie haar gelijk bevestigd zien. Zijn hier geen verstandige mensen die het gesprek met prostituees aangaan en hen vragen wat zij feitelijk nodig hebben in plaats van hen als onmondig en hulpbehoevend weg te zetten?

Bijlage