Wijziging Reïntegratiebesluit i.v.m. tolkvoorziening

Reactie

Vraag1

Hoezeer ik het iedereen ook gun om volwaardig mee te draaien, voorbij een zekere grens is het middel erger dan de kwaal. Tegenover de toegenomen productiviteit van degenen die van een tolkvoorziening gebruikmaken staat een afgenomen beschikbaarheid van de tolken elders. Soms is het verstandiger om gewoon maar te aanvaarden dat een bepaalde baan er niet in zit.

In de nota van toelichting staat "Als bijv. de tolkinzet van de groep gebruikers die 80% of meer van hun toegekende tolkuren inzet met 20% stijgt, nemen de kosten toe met € 0,27 mln". Tja, als. De genoemde percentages zijn zo te zien uit de lucht gegrepen, dus die € 0,27 mln zegt helemaal niets. Daarbij: iemand die 80% van de toegekende tolkuren inzet, kan ook nu al 20% meer inzetten. Hij of zij komt dan immers uit op 96% van de toegekende tolkuren en blijft dus onder de huidige grens.

Maar goed, blijkbaar zijn er situaties waarin het alles afwegend wenselijk wordt geacht om meer tolkuren toe te kennen dan de huidige 15% van de arbeidsuren. Ik zou zeggen: geeft het UWV de ruimte om naar eigen inzicht meer uren toe te kennen, onder 2 voorwaarden. Voorwaarde 1: het UWV documenteert in welke situaties om welke redenen hoeveel extra is toegekend. Voorwaarde 2: de totale meerkosten mogen niet meer zijn dan X. Als overschrijding van X in zicht komt, is het tijd om op grond van de gedocumenteerde ervaringen het beleid aan te passen (door een hoger budget dan X voor extra tolkuren te reserveren en/of nadere richtlijnen vast te stellen voor de toekenning van extra tolkuren).