Wijziging van de Wet kinderopvang in verband met het niet indexeren van de maximum uurprijs over het berekeningsjaar 2026

Reactie

Vraag1

Het niet indexeren van de maximum uurprijs 2026 vinden wij een slecht idee. Door het wetsvoorstel wordt de kinderopvang financieel minder toegankelijk voor de lagere inkomensgroepen en is er sprake van een financieel onnavolgbaar inconsistent overheidsbeleid voor bijna alle inkomensgroepen omdat eerst de netto kosten in 2025 dalen maar in 2026 weer stijgen!

Omdat de kosten van kinderopvang voor aanbieders in 2026 door inflatie en loonstijgingen zullen stijgen zullen aanbieders genoodzaakt zijn hun prijzen te verhogen. Hierdoor zal een groter deel van de uurprijs die aanbieders vragen boven de maximum uurprijs 2026 uitkomen. Ouders krijgen over dat deel geen vergoeding waardoor hun netto kosten zullen stijgen. Deze netto kostenstijging voor ouders is procentueel hoger hoe lager het inkomen van ouders is. Voor de laagste inkomens is deze kostenstijging dus procentueel het hoogst. Het “jojo-effect” voor bijna alle inkomensgroepen (kostendaling in 2025, kostenstijging in 2026) geeft onduidelijkheid en onzekerheid aan ouders over welke kosten ze kunnen verwachten en strookt niet met het langere termijn doel dat we toegroeien naar een nieuw financieringsstelsel voor de kinderopvang van (bijna) gratis kinderopvang.

Wij verwachten dat door dit wetsvoorstel de lagere inkomensgroepen de kinderopvang worden uitgejaagd, terwijl het bereik hier al zo laag is en de behoefte juist groot. Het doel om naast het ouders mogelijk maken om te werken ook gelijke kansen op een goede start voor ieder kind te creëren raakt hiermee uit het zicht. Het inconsistente beleid zal ouders doen bewegen om eerst juist wel en dan weer niet gebruik te kunnen/willen maken van kinderopvang met alle nadelige gevolgen van dien: (wachtlijsten, personeelstekorten, geen continuïteit voor de kinderen, overtollig personeel)