Rnb

Reactie

Vraag1

Sinds 2010 begin vorige eeuw jagen wij als familie op ons landgoed van ongeveer 300 hectare in Noord Limburg.
De laatste 50 jaar pachten wij ook van de omliggende boerenbedrijven en een stuk van Staatsbosbeheer.
Het veld bedraagt momenteel ongeveer 650 ha, waarvan 260 ha bos.
Omdat wij in een zogenaamd '0' gebied vallen met betrekking tot de wilde zwijnen zijn wij de laatste 14 jaar veel 's nachts op pad met rest- en warmtebeeld apparatuur. Hierdoor hebben we kunnen constateren dat het haas steeds meer 's nachts actief is.
De afgelopen jaren is het aantal hazen structureel aan het toenemen met als laatste (nachtelijke) telling in ons veld ruim 100 hazen op een kleine 400 ha akkers en weilanden.
Dit is ons inziens deels te danken aan onze terughoudende manier van hazenjacht, de bejaging van predatoren en het inzaaien van akkerranden.
En dan te weten dat de hazen nog 2-3 worpen met 3 á 4 jongen zullen doen voordat wij de populatie in oktober/november zouden willen benutten. Wij hebben de laatste twee jaar de hazenjacht overgeslagen i.v.m. corona, wat de hazenstand alleen maar ten goede is gekomen.
Gezien het bovenstaande verbaast ons het voornemen om de jacht komend jaar te sluiten op het haas. Niet alleen vanwege het feit dat wij het jachtrecht en daarmee het recht om te benutten hebben gepacht, en wij dit terughoudend en verstandig doen. Maar vooral omdat hiermee de positie van de boeren in ons jachtveld onnodig onder druk wordt gezet. Dit doordat onze motivatie om mollen te vangen, om gewasschade te bestrijden en predatoren te bejagen om weidevogels te beschermen (vossen en kraaien) significant afneemt.
In de ons omliggende velden zien we een vergelijkbare trend.
U zou in plaats van het huidige voornemen kunnen overwegen om de jagers een maximum aantal hazen te laten oogsten, het jachtseizoen op het haas in te korten, meer te sturen op biotoopverbetering/wildvriendelijker maaibeleid (door jagers, TBO's en boeren). Op deze manier worden er minder hazen geschoten, maar behouden boeren hun positie en vrijwilligers in het landelijk gebied hun motivatie voor nuttige, maatschappelijk relevante activiteiten.
Uiteraard is het ook van belang dat de telmethode van de wildsoorten wordt ge-update naar de huidige stand van de techniek, dus zouden we allemaal moeten gaan tellen met warmtebeeld en infrarood.
Deze cijfers mogen (moeten) jaarlijks worden gepubliceerd, jagers hebben niets te verbergen en leggen graag verantwoording af voor wat ze doen.