Besluit bescherming wolf en goudjakhals

Reactie

Vraag1

Ik spreek mij met deze zienswijze nadrukkelijk uit tegen dit besluit en verzoek u om het voorstel niet vast te stellen in de voorgestelde vorm.

1. Strikte bescherming op nationaal niveau is niet verplicht op basis van Europese regelgeving
Deze verplichting laat ruimte voor maatwerk, zoals blijkt uit artikel 16 van de richtlijn, dat ontheffingen toestaat wanneer sprake is van belangen van openbare veiligheid, volksgezondheid, of om schade aan vee te voorkomen.

Daarnaast is in delen van Europa (zoals in Spanje, Finland en Zweden) sprake van actief populatiebeheer, inclusief afschot. De Nederlandse context — met hoge bevolkingsdichtheid, intensieve veehouderij en beperkt aaneengesloten leefgebied — vereist een ander beschermingsregime dan bijvoorbeeld in Scandinavië of de Alpen.

2. Het besluit is in strijd met het proportionaliteitsbeginsel
Volgens vaste jurisprudentie van het Hof van Justitie van de EU dienen maatregelen ter uitvoering van Europese regelgeving te voldoen aan het beginsel van proportionaliteit. Dit houdt in dat maatregelen geschikt, noodzakelijk en evenwichtig moeten zijn in verhouding tot het nagestreefde doel.

De aanwijzing van de wolf als strikt beschermde soort onder nationaal recht is disproportioneel. Nederland is inmiddels geen doorreisgebied meer, maar een vestigingsgebied. De populatie groeit autonoom en duurzaam. Tegelijkertijd is er sprake van structurele schade aan landbouwhuisdieren, aanzienlijke kosten voor preventieve maatregelen en groeiende maatschappelijke onrust.

3. De maatschappelijke schade en rechtsongelijkheid worden genegeerd
De komst van de wolf heeft geleid tot aantoonbare schade aan schapen, runderen, pony’s en zelfs dieren in omheinde weides. Schadevergoedingen en subsidieregelingen voor preventieve maatregelen zijn onvoldoende om de feitelijke lasten te dekken. Met name kleinschalige veehouders en hobbyboeren worden financieel onevenredig getroffen.

4. Alternatieven worden onvoldoende onderzocht
Het conceptbesluit voorziet niet in een deugdelijke analyse van alternatieve benaderingen, zoals regionaal populatiebeheer, bufferzones of graduele bescherming. Ook ontbreekt een wetenschappelijke onderbouwing waarom Nederland voor een maximale beschermingsvariant kiest, terwijl de EU een gedifferentieerd stelsel toestaat.

Ik verzoek u dan ook dringend het voorstel in te trekken of zodanig aan te passen dat ruimte wordt geboden voor populatiebeheer.