Besluit bescherming wolf en goudjakhals

Reactie

Vraag1

Hierbij reageer ik op het voorstel "Bescherming Wolf en Goudjakhals." Het ontwerpvoorstel gaat niet in op preventie en stelt dit ook niet verplicht, wat menig wenkbrauw doet rijzen. Het is van groot belang dat we effectieve maatregelen implementeren om zowel de wolf als de belangen van (hobby)veehouders te beschermen.
Het argument dat wolfwerende maatregelen niet helpen, wordt vaak gebruikt om schapen en andere (hobby)dieren dan maar niet te beschermen. Veel veehouders onttrekken zich daarom aan hun wettelijke plicht om hun dieren te beschermen tegen predatoren. Het is opvallend dat men als het om de wolf gaat, 100% garantie verwacht dat iets werkt, terwijl dodelijke ongevallen op de boerderij (onlangs doodde een stier nog een man) en andere gevaren op het platteland vaak worden genegeerd. En laten we de eindbestemming van al die gehouden dieren niet vergeten: het slachthuis.
Ja, ik begrijp dat het een gruwelijk gezicht is, al die dode en soms opengereten schapen na een wolvenaanval. Echter, in een slachthuis ziet het er ook niet fraai uit. Maar dat is aan ieders zicht onttrokken, vooral die van de boer (behalve die illegale slachterij in Gelderland waar de boer er wel met z'n neus bovenop staat), en algemeen geaccepteerd, want: lekker op je bord! En de veehouder verdient lekker z’n centjes. Trouwens, ook aan de schadevergoeding als een wolf is langs geweest.
Wolfwerende maatregelen zijn effectief. Er zijn meer succesverhalen dan mislukkingen. Ook over de grens weten ze dat. In België heeft het Wolf Fencing Team in 2024 28 kilometer aan wolfwerende omheiningen aangelegd, wat leidde tot een daling van het aantal schadegevallen in Limburg van 29 naar 3. In Duitsland, waar de wolvendichtheid het hoogst is, blijkt dat schade aan vee vooral afhangt van de genomen preventieve maatregelen. Alle deelstaten hebben beleid dat de nadruk legt op schadepreventie, en schade wordt 100% vergoed als de aanval plaatsvond achter basisbescherming.
Dat het allemaal extra werk met zich meebrengt, snapt iedereen. Maar geldt dat niet voor alle beroepsgroepen? Geldt dat niet voor iedereen in een veranderende wereld? Aanpassen, ergens energie in steken…veranderen. Het hoort bij het leven. Alleen blijkbaar niet bij mensen op het platteland.
Zeg eens eerlijk: als mens moeten we toch kunnen samenleven met dieren en de natuur, ook als het ons niet altijd even makkelijk uitkomt? We zijn toch de meest intelligente diersoort op aarde? Of toch niet?