Besluit huurprijzen woonruimte

Reactie

Vraag1

Buiten woningen ken ik geen enkel gebruiksartikel dat tweedehands meer oplevert dan nieuw. In plaats van de gekte van de vrijemarkteconomie via de WOZ als input-parameter te gebruiken in het woningwaarderingsstelsel voor huurwoningen kan de overheid beter het woningwaarderingsstelsel uitbreiden naar koopwoningen, om een wettelijk maximumbedrag te bepalen waarvoor de verhuurder of de eigenwoningbezitter de woning mag verkopen.

Als je het woningwaarderingsstelsel uitsluitend baseert op parameters die uitdrukken in welke mate de kenmerken van de woning aansluiten bij de beleidsdoelen, en daar een (maximale) verkoopprijs aan koppelt, maximaliseer je de kans dat de woningmarkt, zowel voor huur- als voor koopwoningen, zich "vanzelf" ontwikkelt conform de beleidsdoelen, in plaats van zoals nu te ontsporen.

Een stap verder is om, waar dat verantwoord is, de regelgeving rond nieuwbouw te versoepelen en tegelijkertijd via het woningwaarderingsstelsel uit te nodigen om toch in de geest van die regels te blijven handelen. Bijvoorbeeld: hoe vervuilender (binnen een bepaalde bandbreedte) of juist duurzamer er wordt gebouwd, hoe lager of juist hoger de verkoopprijs van de nieuwbouwwoning maximaal mag zijn.

Als je de maatwerk-puzzel om rond een specifiek bouwproject alle maatschappelijke belangen tegen elkaar af te wegen bij de bouwer legt, met een financiële prikkel om deze puzzel zo goed mogelijk op te lossen, kun je snoeien in de bureaucratische ballast die nu nog de voorbereidingsfase van bouwprojecten "stroperig" maakt. Ook dat helpt om de woningmarkt zich soepeler te laten plooien naar de maatschappelijke vraag.

Buiten allerlei voordelen zie ik één nadeel: een woning kan bij het ingaan van een dergelijke regeling in één klap fors minder waard worden, met allerlei onaanvaardbare gevolgen van dien. Dit valt op te vangen met een overgangsregeling die het waardeverlies uitsmeert over een langere periode, zeg 50 jaar. Bijvoorbeeld: ligt de huidige WOZ-waarde 100.000 euro boven het woningwaarderings-maximum, dan mag hij volgend jaar nog altijd voor 2.000 minder dan de huidige WOZ-waarde worden doorverkocht, en over N jaar voor N x 2.000 onder de huidige WOZ-waarde, of voor het dan geldende woningwaarderings-maximum (het hoogste van beide). Ook bij aanpassingen van het woningwaarderings-maximum zal een dergelijke "schokdemper" nodig zijn. (Elk ooit berekend maximum wordt lineair in de tijd afgebouwd, en van alle zo berekende bedragen is het hoogste bepalend.)