Wet zeggenschap lichaamsmateriaal

Reactie

Naam T de Wert
Plaats Noordwijk
Datum 1 mei 2017

Vraag1

Ziet u mogelijkheden om het wetsvoorstel te verbeteren met behoud van de balans tussen enerzijds de zeggenschap van de donor en anderzijds de ruimte om handelingen met lichaamsmateriaal, zoals wetenschappelijk onderzoek, te verrichten?
De beste manier om het wetsvoorstel te verbeteren is om het te schrappen.
-Het gebruik van donormateriaal voor opsporingsdoeleinden is niet de intentie waarmee dat materiaal ooit is afgegeven. De toestemming die tijdens het afgeven van het materiaal is verleend wordt nu dus eenzijdig gewijzigd. Wanneer dit wetsvoorstel erdoor komt, werkt een verdachte mogelijk ongewenst mee met zijn eigen opsporing, hetgeen ongrondwettelijk is.
-Het hierbovengenoemde punt ZOU onderuit gehaald kunnen worden door alsnog toestemming te vragen. Helaas is voor veel mensen niet altijd duidelijk waarvoor toestemming wordt gegeven. De overheid zou in deze meer moeten proberen zijn burgers te beschermen. Bovendien bevat de huidige databank lichaamsmateriaal van 14 miljoen burgers. Het is ondoenlijk die allemaal te contacteren. Als zij daarbij ook nog eens de machtiging voor het gebruik van het materiaal intrekken, loopt niet alleen het secundaire doel van deze consultatie (justitie) een deuk op, ook het primaire doel loopt dan kans op grote schade: zij zien hun wetenschappelijk onderzoek in rook opgaan omdat niemand meer toestemming geeft.
-De keuze om materiaal af te staan is niet per se expliciet gegeven, maar kan als gevolg van behandelingen door een medisch specialist zijn opgenomen. In zo'n geval is het tussentijds wijzigen van de spelregels extra schadelijk. Het laatste wat Nederland nodig heeft is meer mensen die zorg mijden. Dat gebeurt al genoeg door de kosten, nu komt daar nog een reden bovenop.
-Uit alle 50.000.000 stukjes lichaamsmateriaal die reeds ter beschikking zijn gesteld, zal het DNA geëxtraheerd moeten worden. Er kan immers niet gericht gezocht worden op welk stukje bij wie hoort (de link dna->persoon kan pas worden gelegd als dna van lichaamsmateriaal beschikbaar is). Dat is een tijdrovende en geldverslindende klus, de baten zijn onbekend.
-Het lichaamsmateriaal valt m.i. nog steeds onder het medisch beroepsgeheim. Dat wordt enkel geschonden in geval van conflict van plichten (meldplicht kindermishandeling/concreet, reëel en dreigend gevaar). Vooralsnog zie ik dat hierin niet terug: ook het medisch beroepsgeheim wordt dus aangetast.
-Borging dat in de toekomst het secundaire doel (justitieel onderzoek) niet boven het primaire doel (medisch onderzoek) uitstijgt, is niet gegeven. We begeven ons dan op een hellend vlak.
Er zijn vast nog wat punten die ik vergeet, maar het idee lijkt me duidelijk: doe dit vooral niet. Niemand wordt hier beter van.