Wet zeggenschap lichaamsmateriaal
Reactie
|
Naam
|
g jacobs
|
|
Plaats
|
utrecht
|
|
Datum
|
1 mei 2017
|
Vraag1
Ziet u mogelijkheden om het wetsvoorstel te verbeteren met behoud van de balans tussen enerzijds de zeggenschap van de donor en anderzijds de ruimte om handelingen met lichaamsmateriaal, zoals wetenschappelijk onderzoek, te verrichten?
Nee, het is namelijk een route die je principieel niet moet willen inslaan!
Misdrijven zijn bestrijdenswaardig. Dat is evident.
Maar het belang van misdaadbestrijding moet je afwegen tegen het risico van een staatsmacht die volledige controle heeft over het gedrag van burgers. In mijn ogen moeten we die staatsmacht meer vrezen dan (de gelukkig zeer beperkte groep) de zware misdadigers.
Temeer daar met de huidige technologische middelen een politiestaat ongekend effectief zou kunnen zijn. Verzet ertegen is in de kiem te smoren. Dat risico moet je niet willen nemen.
De (recente) geschiedenis leert dat een overheidsmacht altijd kan ontsporen / onterecht in zijn eigen gelijk kan geloven / kan corrumperen. Hoe meer machtsmiddelen die overheid dan al in handen heeft, hoe lastiger politiestaat-aspiraties nog te herkennen zijn of ontspoorde macht nog is te corrigeren.
Overigens, ben ik helemaal geen type ‘online-reageerder’, maar kan dit niet voorbij laten gaan zonder mijn zorgen te uiten..
