Wet verbetering beschikbaarheid zorg voor jeugdigen
Reactie
Naam
|
St. Écht Scheiden Zonder Schade (mevr AM van Mackelenbergh)
|
Plaats
|
Tilburg
|
Datum
|
11 augustus 2020
|
Vraag1
Wilt u reageren op het wetsvoorstel ‘Wet verbetering beschikbaarheid zorg voor jeugdigen’? Dan kunt u hier uw reactie geven. U kunt dat doen door een bericht achter te laten of door een document te uploaden.
Zo lang de gehele jeugdzorgbranche/keten niet eerst schoon schip maakt en een bezem haalt door alle organisaties, die door middel van perverse beloningen, ongekend veel schade aanrichten bij jeugdigen en ouders (rapport Cie de Winter bijvoorbeeld), heeft het geen zin om weer met een volgende wet te komen, die niet kijkt naar de werkelijke belangen van de jeugd.
30% van al het geld voor het rupsje-nooit-genoeg vervliegt in 'overheadkosten' (?!) en komt dus niet ten goede van de jeugd. Veel trajecten/interventies nodeloos zijn en contra productief. Niemand trapt op de rem en deze nieuwe wet hevelt nog meer macht over naar juist die organisaties en instanties, die toegegeven handelingsonbekwaam zijn, maar wel zich het recht toe eigenen om de regie over te nemen en levensbepalende beslissingen te nemen.
Zo lang enkel de intergenerationele overdracht wordt omarmd en de Ministers de Jonge en Dekker voorstanders zijn van de kansen cirkels, die zij persoonlijk zelf naar Nederland hebben gehaald, staan onze (klein) kinderen al op achterstand voordat zij ter wereld komen, daar zij worden geprofileerd.
Zo lang echter beide Ministers niets willen weten van gevalideerde wetenschappelijke inzichten die benadrukken dat bijvoorbeeld huiselijk geweld gender neutraal is en dat er altijd sprake is van psychopathie (door een jeugdtrauma/ ja, die intergenerationele overdacht) , zal onze jeugd aan het kortste eind trekken!
Als onze overheid (en dus de instanties die vinden dat zij zich achter de voordeur mogen bemoeien met de opvoeding) bewust het totale plaatje uit de weg gaat, zal het niet komen tot de juiste anamnese en diagnose, zoals dat wel gaat in de somatische zorg, en derhalve de juiste handeling uitblijven
Zo lang de Ministeries de opdrachtgevers zijn voor de nodige rapporten, rapporten en handreikingen , zal de 'uitkomst' niet ten goede komen van de jeugd en/of de ouders. De cijfers liegen niet; 1 op de 9 kinderen heeft een jeugdbeschermingsmaatregel. Juist door de komst van Rouvoets 'Scheiden zonder schade’, een stijging van weer 17%
Zo lang de scholing van alle jeugdprofessionals, inclusief de universitaire studies als psychologie en rechten , toegegeven zwaar onder de maat is, met verouderde boeken , gevuld met opinies/meningen/ideeën , geschreven door spelers die juist met hun inzichten heel veel leed op hun geweten hebben, heeft het geen zin om te beweren op de goede weg te zijn of met weer een wet te komen, die niet werkt naar de oplossing
Vraag2
De Jeugdregio zal regionaal te organiseren zorg voor jeugdigen inkopen en bovenregionaal afstemmen. Welke taken zou u nog meer willen neerleggen bij de Jeugdregio? Bijvoorbeeld: betaling voor door de Jeugdregio ingekochte zorg voor jeugdigen (en de daaraan voorafgaande formele controle), contractmanagement, materiële controle, fraudebestrijding, ontvangst van informatie die voor de inkoop of het contractmanagement van belang is.
Geen inmenging door de jeugdbeschermingsketen bij de complexe scheiding. (Wij willen scheiden met behoud van kinderen, punt!)
Ondanks de wetgeving, de rechten van de mens, het kind, behoudt de keten zich het recht voor om op basis van eigen ideeën, opinies, meningen, onvoldoende kennis, zelf verzonnen onderzoeksmethodes, projectie, manipulatie, drama opgevoerd door de ex-partners, de geestelijk gezonde en verantwoordelijke ouder (en diens achterban) uit te bannen.
Ouders worden gedwongen deel te nemen aan contra productieve trajecten. Moeten met handelingsonbekwame , onvoldoende geschoolde professionals, samen tot een ouderschapsplan komen.
De jeugdbeschermingsketen weigert te erkennen hoe schadelijk het voor het kind is om op te moeten groeien met het idee dat een ouder blijkbaar niet genoeg om het kind geeft. Dat 50% DNA slecht is. Of nog erger, dat het kind moet opgroeien met het idee dat het mishandeld of misbruikt is.
De jeugdbeschermingsketen is het rupsje-nooit-genoeg, de kosten blijven maar stijgen!
LAAT ONS MET RUST! LAAT ONZE KINDEREN MET RUST, DE MAKKELIJKE PROOIEN ! DE ‘NORMALE/NETTE' OUDERS, DIE NIET WETEN WAT HEN OVERKOMT!
TERWIJL TALLOZE JONGEREN DE ZORG WORDT ONTZEGD DOOR EEN ENKELE ONBEVOEGDE GEMEENTE AMBTENAAR , WETHOUDERS EN EEN HELE BRANCHE DIE GOUD GELD AAN ONS VERDIENT.
Vraag3
In een AMvB bakenen we nader af welke zorgvormen regionaal georganiseerd dienen te worden. We willen geen vaststaande lijst, omdat we verwachten dat zorg nog meer naar “zo thuis mogelijk” verandert. Welke criteria zijn bepalend hierbij en hoe zou u die wegen?
De gemeente koopt de zorg in. De wethouders en raadsleden horen zich te beseffen dat zij er zitten voor de burger! Diens belangen horen gediend te worden en niet die van hun eigen vrienden, oud collega’s, studiegenootjes, of wie dan ook, die aan ons leed een boterham denkt te kunnen verdienen.
Complexe scheidingen, horen niet thuis in de jeugdbeschermingsketen.
Ergo; ouders zullen zelf hun verantwoordelijkheid moeten nemen en alle verdere inmenging van de jeugdbeschermingsketen gemotiveerd weigeren. Dus geen OTS, onder toezichtstelling, geen trajecten, geen mediation.
Beweringen van huiselijk geweld zullen logischerwijs forensisch uitgezocht moeten worden, dat is in ieders belang. Maar als blijkt dat de uitwonende ouder geen gevaar vormt voor de ontwikkeling van het kind, dan moet het scheiden met behoud van de kinderen, zonder enige belasting door de handelingsonbekwame keten, mogelijk te zijn.
Wij vragen ondersteuning van de VNG, de Ministeries WVS en JenV, van onze volksvertegenwoordiging, van de Gecertificeerde Instellingen, de leden van de beroepsverenigingen van Professionals in Sociaal Werk (BPSW), Het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP), de Nederlandse vereniging van pedagogen en onderwijskundigen (NVO), maar ook degenen die zich (willen) bemoeien met de complexe scheidingen, om te erkennen dat de complexe scheidingen te hoog zijn gegrepen voor deze keten.
Huiselijk geweld heeft altijd een psychische achtergrond. Drank, drugs, fysiek geweld etc. zijn slechts symptomen. Het feit dat het overgrote deel van de keten lijdt aan overdracht, en het gebrek aan inzetbare expertise in de psychodiagnostiek verklaart een heel groot deel van de huidige misstanden.
Hoog tijd dat de overheid op schaalt naar hulpverlening die net als in de somatische zorg, de aanpak anamnese-diagnose-behandeling toepast. Zodat de geestelijke gezondheidszorg, gelijk de huidige somatische zorg, op een kwalitatief gelijk niveau komt. De enige manier om een positief verschil te kunnen maken in de aanpak van huiselijk geweld.
Concluderend: zit dit keer de crux bij de ouders zelf. Ben jij niet schadelijk voor het kind, dan staat niets 50% parallel ouderschap , het niet-meer-dan-faire-ouderschapsplan bekrachtigd in een beschikking, uitsluiting jeugdbeschermingsketen in de weg.
Dit zal de nieuwe norm moeten worden, willen wij onze toekomstige generatie niet nog verder traumatiseren