Meerjarige regeling specifieke uitkeringen aandachtsgroepen

Reactie

Vraag1

Goed dat de ministeriele regeling specifieke uitkeringen aandachtsgroepen, waarmee gemeenten ondersteund worden bij het realiseren van huisvesting voor aandachtsgroepen, wordt voortgezet. Ons reactie richt zich op de omschrijving van de doelgroepen in artikel 1 en in de toelichting. We vinden deze omschrijving onduidelijk en er komt niet duidelijk naar voren dat gemeenten van deze regeling gebruik kunnen maken voor de huisvesting van mensen met een beperking.

Het begrip ‘mensen met sociale of medische urgentie’ is in artikel 1 een paraplubegrip, waaronder in ieder geval de specifieke doelgroepen vallen die daarna worden genoemd. In de toelichting is ‘mensen met een sociale of medische indicatie’ een doelgroep, waarnaast er nog andere doelgroepen bestaan.

Het programma “Een thuis voor iedereen” richt zich o.a. op mensen met een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke beperking of psychische kwetsbaarheid. Dit zien we in de regeling onvoldoende terug. Mensen die rolstoelafhankelijk zijn of een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke beperking of psychische kwetsbaarheid hebben, worden pas in de toelichting genoemd als aandachtsgroep. En dan in de laatste alinea onder aandachtsgroepen en als uitwerking van het begrip sociale of medische urgentie. Hierdoor is het voor gemeenten niet duidelijk is dat zij ook voor huisvesting van mensen met een beperking een beroep kunnen doen op de regeling.

Advies:
Ieder(in) adviseert om de omschrijving van de doelgroepen te verhelderen en eenduidig te maken. Het begrip ‘sociale of medische urgentie’ schept eerder verwarring, dan dat het duidelijkheid verschaft en kan daarom wellicht beter vermeden worden. En Ieder(in) adviseert om mensen met een lichamelijke, verstandelijke, zintuiglijke beperking of psychische kwetsbaarheid expliciet in artikel 1 te benoemen als doelgroep voor de regeling.