Wet arbeidsmarkt in balans

Reactie

Vraag1

Er zitten in het ontwerp voor de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) zeker een aantal verbeteringen ten opzichte van de Wet werk en Zekerheid (WwZ). Toch nog enkele kanttekeningen/overwegingen:

» Gevoel van zekerheid. Mensen hebben behoefte aan zekerheid over hun werkgelegenheid. Een vast contract is een schijnzekerheid. Door de digitale transformatie die in alle sectoren gaande is, of nog gaat komen, is het maar de vraag of een bedrijf over 10 jaar nog dezelfde omvang heeft (en dus evenveel werknemers nodig heeft). Tevens is onzeker of de aard van de werkzaamheden over 10 jaar nog wel hetzelfde is. Er zullen dan andere vaardigheden van de werknemers gevraagd worden. Uit de praktijk en uit de literatuur blijkt dat het (nog meer) inzetten op employabilty van de werknemers effectief is als buffer tegen baanonzekerheid. Een manier kan zijn om de transitievergoeding iets hoger te laten uitvallen, mits deze besteed wordt aan een opleiding voor een beroep met toekomstperspectief. Zekerheid bied je dus niet door een langdurige schriftelijke verbintenis aan een werkgever, maar door het vergroten van de kans op een baan op basis van relevante competenties.

» Transitievergoeding tijdens de proeftijd. Als de nieuwe werkgever ook een transitievergoeding moet betalen voor vertrek tijdens de proeftijd (waarbij de nieuwe medewerker ook nog eens eenzijdig die keuze kan maken?) dan wordt de drempel om een nieuwe medewerker aan te nemen juist weer hóger (want het gevolg bij het niet succesvol zijn van de werknemer wordt dan weer groter voor de werkgever). Het doel van nieuwe wet is toch juist om de doorstroming op de arbeidsmarkt te vergemakkelijken.

» De ketenbepaling. Voor de sectoren waar sprake is van seizoensarbeid (zoals de land- en tuinbouw) heeft de ketenregeling een ongewenst effect, zowel voor de werkgever als voor de werknemer. Voor deze sectoren zou een uitzondering gemaakt dienen te worden of flankerende voorzieningen getroffen dienen te worden.