Wet CO2-heffing industrie

Reactie

Vraag1

De klimaatcrisis is ernstiger dan de Coronacrisis. Een industrie in zwaar weer zou zijn CO2 emissie dus nog steeds als prio-1 onderwerp moeten hanteren.
De wet gaat in per 2021. Als bedrijven dan nog steeds in zwaar weer zitten, zullen ze waarschijnlijk ook minder CO2 uitstoten, i.e. hun feitelijke uitstoot is lager dan vóór de coronacrisis. Het is dus helemaal niet nodig om het wetsvoorstel aan te passen vanwege Corona.
Alternatief: subsidieer activiteiten van de industrie waarbij ze hun CO2 uitstoot verlagen sterker via SDE++. Zo blijft innovatie gestimuleerd worden (= beloning voor goed gedrag), en in het beste geval pakken Nederlandse (MKB of start-up) bedrijven die innovatie op. Win-win!
De doelstelling in het klimaatakkoord is onvoldoende, maar momenteel natuurlijk wel sturend. Desondanks is er een hoog risico dat de doelstellingen aangescherpt moeten worden, bijv. door forse aanscherping van EU-ETS. Volgens de wetenschap is een netto CO2 emissie van 0 nodig per 2025 om de mondiale temperatuurstijging tot 1.5°C te beperken. Het is verstandig om te plannen voor een overshoot van de huidige doelstelling. De voorzichtigere start met de CO2 heffing past niet in dat plaatje.
Sommige bedrijven zitten in minder zwaar weer dan anderen. Het is een gemiste kans om ook bij die bedrijven de urgentie voor innovatie af te zwakken. Voorstel: meet op een gegeven moment de feitelijke actuele CO2 uitstoot van ieder bedrijf, en laat die meetwaardes meewegen.
Een lineaire afname van de reductiefactor tot 2030, en de start met een reductiefactor van 1.2, lijkt te suggereren dat de totale uitstoot van bedrijven tussen nu en 2030 hoger mag zijn, dan zonder reductiefactor. Als dat zo is: onacceptabel. Niet alleen de uitstoot in 2030, maar ook de totale uitstoot tussen nu en 2030 is relevant voor klimaatverandering. De reductiefactor zou op zulke wijze afgebouwd moeten worden, dat de totale uitstoot tussen nu en 2030 gelijk moet zijn aan de situatie zonder reductiefactor. Je zult dus ook enige tijd een reductiefactor <1 moeten hanteren.
Overdracht van dispensatierechten is een signaal, dat de ontvangende partij achter loopt in de te nemen maatregelen. Om dat tot uiting te brengen, zou de overdracht van een dispensatierecht gepaard kunnen gaan met een verlaging van het tonnage CO2 dat aan dat recht verbonden is. Voorstel: een overgedragen dispensatierecht is nog maar van toepassing op 75% van de CO2 uitstoot van die van een origineel dispensatierecht.