Wet deelgezag

Reactie

Vraag1

1. Het gevaar is levensgroot dat deelgezag binnen een vechtscheiding uitgebuit gaat worden om een meerderheidsstem in één van de twee kampen te krijgen. Denk aan een stiefouder die deelgezag heeft en samen met de partner die wel biologische ouder is zaken kan doordrukken als bijvoorbeeld verhuizing, schoolkeuze, gezondheidsbeslissingen en keuzes ten aanzien van levensbeschouwing.
2. Het is volslagen krankzinnig om nu het gezag uit te breiden met deelgezag als de (prenatale) erkenning en het gezag voor ongehuwde vaders nog steeds niet goed geregeld is.

Het primaat voor de opvoeding van kinderen ligt bij de gezamenlijke ouders. Art. 18 lid 1 Verdrag voor de Rechten van het Kind: 'De Staten die partij zijn, doen alles wat in hun vermogen ligt om de erkenning te verzekeren van het beginsel dat beide ouders de gezamenlijke verantwoordelijkheid dragen voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind. Ouders of, al naar gelang het geval, wettige voogden, hebben de eerste verantwoordelijkheid voor de opvoeding en de ontwikkeling van het kind. '
15 % van de echtscheidingen eindigt momenteel in een vechtscheiding waarbij de onbelemmerde omgang van de kinderen met een van beide ouders stuk gaat. Helaas meestal de vader. Kinderen hebben echter ook na de scheiding recht op beide ouders, tenzij hooguit als deze ouder(s) gevaarlijk is/zijn voor het kind (maar dat is slechts in een zeer beperkt aantal zaken het geval, zeker niet in de hiervoor genoemde 15%). Zeg nou zelf, het is toch raar als kinderen zonder één van hun biologische ouders opgroeien?
Er zijn nog veel meer situaties denkbaar waarbij het deelgezag juist voor meer strijd en machtsmisbruik gaat zorgen dan dat het het probleem dat men met deze probeert op te lossen ook daadwerkelijk oplost.