Wet deelgezag

Reactie

Vraag1

Ik ben geen jurist. Wel moeder en docent. Vanuit deze beide rollen begrijp ik dat er gezocht wordt naar een wettelijke basis voor de verschillende gezinsvormen die er zijn. Ik ken het leed van de stiefouder of de ouder zonder gezag. Tegelijkertijd zie ik ook hoe kinderen soms verscheurd dreigen te worden tussen ( ex) partners en ernstige innerlijke conflicten doorstaan in hun loyaliteit naar ouders en verzorgers. Zolang iedereen vanuit het belang van het kind handelt en denkt en niet vanuit het uitoefenen van macht over elkaar ten koste van het kind zou deelgezag een optie kunnen zijn om de taken tussen verzorgers te verdelen, met alle verantwoordelijkheden van dien. Ik zie dus ook wel beren op de weg wanneer deelgezaghouders , die in onmin raken met de andere ouders, ook bezoekregelingen en inspraak gaan eisen etc. Wordt de situatie voor een kind dan niet nog veel complexer? Een kind is gebaat bij stabiliteit. Dat kan in vele verschillende gezinsvormen. In de jaren dat ik kinderen heb begeleid van co-ouders heb ik ook vaak gezien dat dit een behoorlijke zware wissel op het kind trekt doordat het overal, maar ook tegelijkertijd nergens thuis is. Een wet moet ruimte laten voor ruimte voor individuele vrijheid en mag dus niet dwingend zijn. Het belang van het kind, zulks naar beoordeling van het kind zelf en de natuurlijke ouders moet altijd worden gediend in het geval van een uitbreiding van gezag. Gezag betekent hier: verbinding. Die kan alleen bestaan tussen personen. Het uitbreiden van het gezag met instanties lijkt me buitengewoon onwenselijk. Dus dient de wet zo te worden bewaakt dat het een wet is die leidt tot behoud van betekenisvolle relaties voor het kind en niet voor mogelijkheden waardoor het kind meer vervreemd raakt van zijn ouders/ verzorgers en daardoor, tenslotte, ook van zichzelf.