Experimenteerregeling Schiphol

Reactie

Vraag1

Geachte minister Harbers,

Als ik het goed begrijp wilt u door afschaffing van het preferente baangebruik af van de oncontroleerbare wijze van bescherming van de leefomgeving. U wilt harde normen op specifieke punten rondom de luchthaven herinvoeren. Normen die zijn aangepast. Door wie zijn die normen aangereikt? Toch niet door de sector? En hoe verhouden die normen zich ten opzichte van de norm de WHO aangeeft voor omgevingslawaai?

De indruk wordt gewekt dat het afschaffen van het preferente baangebruik ten faveure van handhaving van normen beter is voor omwonenden. Maar zolang het handhaven blijft op basis van rekenen, met slechts vaste normen rond de luchthaven, schiet dat tekort.

Omwonenden zijn niet gebaat bij handhaving op basis van rekenmodellen maar bij handhaving op basis van metingen waarbij (dat helaas wel) de jaarmiddeling de beschikbare geluidsruimte bepaalt, vol is vol. Dat betekent dat bepaald baangebruik gedurende het jaar kan worden geblokkeerd.

Het moeten duidelijke, transparante en handhaafbare geluidsnormen zijn, die niet locatiegewijs onderling uitwisselbaar zijn – zoals nu het geval is – waardoor er grote flexibiliteit blijft bestaan in het oprekken van grenzen.

Om te kunnen handhaven zal het aantal meetpunten drastisch moeten worden vergroot. Prof. Berkhout in de commissie Berkhout stelde dat al als enige mogelijke transparante en doelmatige mogelijkheid.

We moeten af van rekenen als basis voor handhaving. Meten is Weten. Rekenen is manipuleren. De resultaten van meetstations moeten openbaar zichtbaar zijn, en begrijpelijk en navolgbaar gepubliceerd worden.

Met vriendelijke groet,
Frances de Waal,
Halfweg/Zwanenburg