Wet indexering minimumloon

Reactie

Vraag1

Op het eerste gezicht is dit een open deur: natuurlijk moet het WML meebewegen met de andere inkomens. Het is goedbeschouwd heel vreemd dat dit niet vanaf het begin zo is geregeld.

Echter, een koppelng van het WML aan het gemiddelde loon is indirect een koppelng van het WML aan zichzelf, wat leidt tot complicaties die niet bedoeld kunnen zijn. Bijvoorbeeld: naarmate meer mensen het WML ontvangen, daalt het gemiddelde loon en zou dus het WML omlaag moeten.

Bedoeld zal zijn om, voor wie werkt naar vermogen, een ondergrens te borgen aan de mate van participatie in de algehele welvaart. Dat komt in veel gevallen op hetzelfde neer, maar is in de kern toch wezenlijk anders. Economie draait om de goederen en diensten die we elkaar leveren en die het dagelijks bestaan kleur geven of zelfs maar mogelijk maken. De (buiten vrijwilligerswerk) daarmee gepaard gaande geldstromen zijn secundair en kunnen daarom alleen instrument en geen uitgangspunt van beleid zijn.

Er is dus ruimte voor verbetering, maar in afwachting van een manier om die ondergrens te benoemen in termen van goederen en diensten, kan het geen kwaad de hier voorgestelde koppeling in termen van geld in te voeren als eenvoudige, snelle tussen-oplossing voor een reëel maatschappelijk probleem.

Daarnaast verdient een minder zichtbaar maar even reëel maatschappelijk probleem aandacht: mensen met een urenbeperking zijn uitgesloten van de mogelijkheid om op WML-niveau te participeren in de algehele welvaart (tenzij ze voor hun productieve uren een veelvoud van het WML ontvangen, wat in de praktijk niet of nauwelijks voorkomt). Ik pleit daarom voor een uitkering op WML-niveau voor de wegens een beperking onwerkbare uren, precies zoals we elkaar AOW voor wegens leeftijd onwerkbare jaren en horecamensen noodhulp voor wegens corona onwerkbare periodes gunnen. De mate van participatie in de algehele welvaart zou niet mogen afhangen van factoren waar je geen invloed op hebt.